Strona używa cookies. Jeśli nie wyrażasz zgody na używanie cookies, zawsze możesz wyłączyć ich obsługę w swojej przeglądarce internetowej. Polityka Cookies
Akceptuję

15 cech osób z ukrytą depresją

Męska psychologia
|
11.11.2023

Depresja to bardzo poważna choroba psychiczna, której często otoczenie chorego latami nie dostrzega. Osoby z ukrytą depresją zmagają się ze swoimi demonami zupełnie same. Nie dzielą się tym z innymi, bo nie chcą ich obciążać.

Tagi: depresja , męska depresja

Ukrywana depresja
Osoby z depresją często nie wykazują wprost jej oznak (fot. demotywatory)

Dla większości ludzi rany na duszy nie są czymś, o czym mówi się otwarcie. Osoby dotknięte depresją zwykle ukrywają swój ból i próbują radzić sobie na własną rękę z cierpieniem, które bywa niewyobrażalne dla kogoś, kto nigdy depresji nie przeżył.

Jak rozpoznać, że ktoś nam bliski boryka się z tym problemem? Oto 15 cech i zachowań najczęściej występujących u osób, które zmagają się z depresją (choć często mogą nie być tego nawet świadome).

1. Są zwykle bardzo utalentowane i ekspresyjne

Wielu artystów cierpi na choroby psychiczne – wynikający z tego ból sprawia, że odbierają świat intensywniej i głębiej. Jeśli się nad tym zastanowić to, w pewnym sensie, źródło ich wielkości. Nie zawsze możemy to zobaczyć, ale ich zmagania bardzo często mają odbicie w ich pracach. Osoby te potrafią wydobyć piękno z ciemności, która ich pochłania.

2. Poszukują celu

Wszyscy potrzebujemy w życiu celu. Chcemy być pewni, że robimy rzeczy, które mają znaczenie. Osoby cierpiące na ukrytą depresję nie są tu wyjątkiem. Też chcą wiedzieć, po co żyją. Stale odczuwają jednak poczucie niedostosowania i lęki związane z tym, że poszukują czegoś, co wydaje im się niemożliwe do odnalezienia.

3. Czasem cicho wołają o pomoc

Czasem każdy z nas potrzebuje pomocy. Kiedy nie spodziewamy się, że ktoś może poczuć się słabiej lub mieć doła, nie dostrzegamy próśb o pomoc. Jeśli uda się jednak je dostrzec i w jakikolwiek sposób udzielić wsparcia, tworzymy bardzo bliską, pełną zaufania więź.

4. Inaczej myślą o używkach

Ktoś, kto zmaga się z depresją, zwykle wie, co robić, by jakoś złagodzić ból. Wie, że kofeina i cukier podnoszą nastrój i że pomagają też niektóre leki. W przeciwieństwie do innych, osoby cierpiące na depresję wkładają ogromny wysiłek w to, by poczuć się lepiej. To nie takie proste, jak wzięcie ibuprofenu, kiedy boli cię głowa.

5. Zwykle bardzo ściśle łączą ze sobą życie i śmierć

Osoby cierpiące na depresję często w momentach rozpaczy mierzą się ze swoją śmiertelnością i poszukują odpowiedzi na najpoważniejsze życiowe pytania. Ich nastawienie często się zmienia. Oczywiście, nie wszystkie osoby w depresji zmagają się z myślami samobójczymi, jednak wiele z nich cierpi także z tego powodu.

6. Mają dziwne nawyki żywieniowe

Osoby z depresją mogą nie być w stanie jeść wcale lub jedzą bardzo mało, kiedy mają gorsze chwile. Inni z kolei jedzą więcej, gdy ich stan się pogarsza – to zależy od osoby.

7. Inaczej śpią

Osoby z depresją często śpią całymi dniami albo nie śpią prawie wcale. Zaśnięcie może być niemożliwe, a z drugiej strony – czasem sen jest jedyną rzeczą, którą dana osoba jest w stanie robić. Osoby z depresją zmagają się czasem z poczuciem beznadziei, które rozbija fundamenty ich świata.

8. Zwykle mają problemy z poczuciem porzucenia

Jeśli kiedykolwiek czułeś się porzucony, wiesz, jak potworne to uczucie. Odejście ważnej osoby to straszne doświadczenie, a na osoby z depresją taka sytuacja może mieć jeszcze gorszy wpływ. Powoduje, że jeszcze bardziej ukrywają swoje uczucia ze względu na wewnętrzny lęk przed porzuceniem przez najbliższych.

9. Są mistrzami w wymyślaniu „przykrywek”

Potrafią wymyślić wiarygodne, rozbudowane wymówki, ukrywające to, przez co przechodzą. Na przykład dlaczego nie były na spotkaniu lub przez kilka dni nie odbierały telefonów. Łatwo im przychodzi zmiana tematu, kiedy taka kwestia się pojawia i bez trudu odwracają uwagę innych od swojego cierpienia.

10. Mają uspokajające nawyki

Istnieje wiele różnych zmian stylu życia, które można wprowadzić, próbując się uspokoić. Osoby z ukrytą depresją mogą na przykład intensywnie ćwiczyć, słuchać muzyki, chodzić na spacery i tak dalej.

11. Zwykle starają się sprawiać wrażenie szczęśliwych

Osoby cierpiące na depresję uczą się udawać. Wydają się zupełnie szczęśliwe i normalne. Kiedy pozwalają, by ich wewnętrzna walka objawiła się na zewnątrz, mają poczucie, że zawiedli.

12. Poszukują miłości i akceptacji

Osoby z ukrytą depresją nie ukrywają swojego stanu dlatego, że chcą być nieuczciwe. Chcą tylko chronić swoje uczucia. Te osoby chcą być kochane i akceptowane – jak wszyscy.

13. Mają problemy z wyłączeniem się

Osoby te przetwarzają wszystko, co dzieje się w ich życiu, w bardzo szybkim tempie. Przesadnie analizują wszystkie dobre i złe rzeczy, sprawiając, że mają one na nich jeszcze większy wpływ. Ich mózgi są jak gąbki, wchłaniające wszystko, co pojawi się na drodze.

14. Cierpią, widząc cierpienie innych

Kiedy inni ludzie cierpią, doprowadza to osoby z depresją do najgorszego stanu. Zawsze wywołuje to emocjonalny ból i może wręcz obezwładniać.

15. Zwykle spodziewają się najgorszego

To bardzo stresujące, ale od czasu do czasu może być nawet korzystne. Wysoki poziom inteligencji wydaje się skorelowany z depresją – osoby z tym problemem są w stanie zareagować na wszystko, co się im przydarzy. To sprawia, że bardzo często sprawnie radzą sobie z kłopotami.

Jeśli ty sam lub ktoś, na kim ci zależy, cierpi na ukrytą depresję, poszukaj wsparcia lub sam wyciągnij pomocną dłoń. Samotna walka nie jest łatwa i rzadko przynosi skutki. Świat potrafi być naprawdę wspaniałym miejscem. Jeśli uzyskasz pomoc, której potrzebujesz, nic nie będzie mogło stanąć ci na drodze. Nie jesteś dla innych ciężarem – jeśli ludzie, którzy kochają cię i troszczą się o ciebie, chcą ci pomóc – pozwól im na to.

Ważne telefony, pod którymi znajdziesz pomoc:

Całodobowe bezpłatne numery pomocowe

  • centrum wsparcia dla osób w stanie kryzysu psychicznego Fundacji ITAKA czynne całą dobę pod numerem 800 70 22 22 oraz online na stronie liniawsparcia.pl
  • telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111 (dzieci i młodzież)
  • Dziecięcy Telefon Zaufania Rzecznika Praw Dziecka 800 121 212 (dzieci i młodzież)
  • infolinia Pomagamy Ministerstwa Edukacji i Nauki 800 800 605 (dzieci, młodzież, dorośli)

Inne numery kryzysowe

  • kryzysowy, bezpłatny telefon zaufania dla dorosłych czynny codziennie od 14 do 22 pod numerem 116 123. Czuwają tam doświadczeni specjaliści, z wiedzą z zakresu psychologii, którzy będą w stanie poradzić i doradzić w wielu sprawach, zwłaszcza tych natury egzystencjalnej, ale nie tylko. Telefon jest dostępny także dla rodzin i bliskich osób zmagających się z problemami natury emocjonalnej i depresją.
  • w każdy poniedziałek w godzinach od 17:00 do 20:00 skorzystać możesz z Antydepresyjnego Telefonu Zaufania Fundacji ITAKA (tel. 22 654 40 41); możesz także skorzystać z pomocy mailowej, pisząc pod adres porady@stopdepresji.pl,
  • w każdą środę i czwartek w godzinach od 17:00 do 19:00 czynny jest Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji (tel. 22 594 91 00).

Bartek Kulesza

Wejdź na FORUM!
Linki artykułu
Kopiuj link:
Skopiowano do schowka

Wklej link na stronę:
Skopiowano do schowka

 

Komentarze (11) / skomentuj / zobacz wszystkie

Elżbieta Łukowska
16 czerwca 2018 o 18:54
Odpowiedz

Osobiście serdecznie dziękuję autorowi za tak bardzo dobry artykuł. Potwierdzam wszystko się zgadza i tak właśnie wygląda na wstępie ... depresja. Przyczyn jest jednak bardzo wiele. Opisana jest, można powiedzieć "faza początkowa depresji. Bywa bardzo źle, gdy się jej wypieramy, gdy nie szukamy koniecznie pomocy lekarskiej. Pomoc bliskich osób jest też niezbędna. W moim życiu bliska mi osoba wpadła w depresję mając 70 lat. I to z powodu "osamotnienia - opuszczenia' nie przez rodzinę, ale przez ... Świadków Jehowy. Przez dziesiątki lat /od 1948 roku/ była im oddana i całe swoje życie im poświęcała. A ponieważ zaczęła mieć już dolegliwości zdrowotne związane ze swoim wiekiem, prawie wszyscy Ci rzekomi bracia zaczęli się odsuwać. Rodzina widząc, co się dzieje udała się o pomoc do lekarza psychiatry. Leki okazały się bardzo skuteczne, ale konieczne było dopilnowanie ich brania. Choroba była bardzo zaawansowana, przeszła już w "kolejny etap" - shizofremii /przepraszam za ten błąd w pisowni/. Zaczęły występować omamy, lęki, przywidzenia, słyszane były głosy i najczęściej widok "diabła", oraz nierozpoznawalność bliskich osób. Nadal była pod skuteczną kontrolą lekarza.

~Elżbieta Łukowska

16.06.2018 18:54