Samotność – śmiertelny wróg mężczyzny

Samotność epidemią XXI wieku

Samotność stała się globalnym problemem współczesnej ludzkości. Zaczęto ją nawet nazywać ukrytą epidemią. Nic więc dziwnego, że zajmują się nią eksperci na całym świecie. Ich badania wykazały na przykład, że ponad 40 procent dorosłych Amerykanów jest dotkniętych samotnością. I to mimo intensywnego rozwoju rozmaitych technologii, dzięki którym szybko i łatwo możesz z każdym się skontaktować. Specjaliści sformułowali też groźnie brzmiący wniosek – ich zdaniem samotność i izolacja mogą skrócić ci życie, tak samo jak wypalanie 15 papierosów dziennie albo dopuszczenie do znacznej otyłości.

Samotność po męsku

Samotność dotyka wszystkich, niezależnie od wieku, wykształcenia czy pochodzenia społecznego – w końcu każdy raz na jakiś czas czuje się samotny, prawda? Istnieją jednak pewne różnice, jeśli chodzi o płeć. Samotnych mężczyzn jest o wiele więcej niż samotnych kobiet.

Jak to ujął Henry David Thoreau 170 lat temu, „większość mężczyzn prowadzi życie w cichej rozpaczy”. Niedawno przeprowadzone przez amerykańskich psychologów badanie potwierdza tę tezę – wynika z niego, że 44% mężczyzn powyżej 18 roku życia czuje się samotnie przez cały czas – to znacznie większy odsetek niż w przypadku kobiet. Jednak dane opublikowane przez naukowców mogą być zaniżone, ponieważ część mężczyzn, bojąc się, że w swoich środowiskach zostaną negatywnie ocenieni, nie przyznaje się do odczuwania samotności. W tym samym badaniu o 50 procent więcej mężczyzn niż kobiet deklarowało, że nie ma bliskich przyjaciół, a 33 procent więcej panów stwierdziło, że nie ma jednego, najlepszego przyjaciela. Okazało się też, że wielu mężczyzn czuje silniejszą więź emocjonalną ze swoim psem niż z drugim człowiekiem. Do myślenia daje również inne badanie z dziedziny psychologii. 62 procent uczestniczących w nim mężczyzn oświadczyło, że w relacji z psem niemal zawsze czuje się bezpiecznie, podczas gdy tylko 10 procent powiedziało to samo o swojej relacji z najbliższym człowiekiem.

Samotność a choroby

Nawet poza łatwym do przewidzenia wzrostem częstotliwości samobójstw, inne konsekwencje samotności i braku więzi międzyludzkich są dramatyczne. Liczne badania udowodniły silną korelację samotności i zwiększonego ryzyka alkoholizmu czy nadużywania substancji psychoaktywnych, chorób serca, udaru, podwyższonego ciśnienia krwi, problemów ze zdrowiem psychicznym (takich jak lęk, depresja, ryzykowane zachowania i obniżona zdolność podejmowania decyzji), demencji, obniżenia zdolności poznawczych, problemów z dbaniem o siebie (zaniedbywanie diety lub ćwiczeń), problemów ze snem, braku motywacji i gorszych wyników w pracy, obniżonej odporności, wysokiego poziomu stresu, a nawet chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca.

Dlaczego mężczyźni są bardziej samotni niż kobiety?

Istnieje wiele czynników, które sprawiają, że mężczyźni czują się bardziej samotni niż kobiety. Oto dwa najważniejsze:

• Mężczyźni i kobiety inaczej nawiązują przyjaźnie
  Pamiętasz, jak w młodości umawialiście się w kilkunastu, by pograć w piłkę lub wieczorami poszaleć w klubie? Te wspólne wypady jednoczyły was i w krótkim czasie potrafiliście stworzyć rówieśniczą grupę oddanych sobie przyjaciół. Z wiekiem, gdy stopniowo przybywało wam obowiązków zawodowych i rodzinnych, mieliście coraz mniej czasu na wspólne aktywności. W efekcie wasze więzi rozluźniły się i potraciliście ze sobą kontakt. Kobiety w takich sytuacjach zachowują się inaczej. O wiele chętniej niż mężczyźni spędzają czas tylko we dwie, a takie relacje łatwiej utrzymują przez telefon. I mogą one trwać przez długie lata.
• Mężczyźni uważają samotność za oznakę słabości
  Od wczesnej młodości wmawia się nam, że wrażliwość, rozmawianie o uczuciach i wyrażanie ich, a także proszenie o pomoc – czyli to wszystko, co jest zazwyczaj ważnym elementem przyjaźni – to oznaki słabości. Panuje przekonanie, że bycie niezależnym, samotnym wilkiem, który radzi sobie ze swoimi problemami, to oznaka prawdziwej męskości. Z tego powodu mężczyźni zamykają się w swoim świecie, by nikt ich nie posądził o to, że są mięczakami. I tak wyrasta pokolenie samotników.

Jak pokonać samotność?

Z samotnością możesz jednak walczyć w każdym wieku. Są na to skuteczne sposoby. Poniżej przedstawiamy ci kilka z nich.

• Bądź aktywny w swoim środowisku
  Nawet jeśli nie chce ci się wychodzić z domu, bo nie widzisz w tym sensu, przełam się i zaistniej wśród ludzi. Zapisz się na przykład na zajęcia w domu kultury. Jeśli masz taką możliwość, rozejrzyj się za amatorską drużyną sportową lub po prostu grupą, która spotyka się na wspólne granie. Możesz też dołączyć do wspólnoty religijnej lub hobbystycznej. Chodzi o to, byś poznał ludzi o podobnych zainteresowaniach.
• Rozsądnie korzystaj z mediów społecznościowych
  Jeśli dotychczas byłeś nieobecny w mediach społecznościowych, pora to zmienić. Załóż profil i spróbuj odnowić parę starych przyjaźni. Ale nie przesadzaj, bo istnieje bezpośredni związek między gorszym samopoczuciem a ilością czasu spędzanego w mediach społecznościowych. Jeśli będziesz ich nadużywał, zwiększy się twoje poczucie przygnębienia i osamotnienia.
• Zostań wolontariuszem
  Wolontariusze to zazwyczaj dobrzy, porządni ludzie, którzy przedkładają dobro innych nad własne. Zostań jednym z nich, a poznasz osoby, z którym warto się zaprzyjaźnić. Zrobisz coś dla siebie i przy okazji pomożesz potrzebującym.
• Otwórz się na innych
  Gdy ktoś zaprasza cię na urodziny, do kawiarni lub do teatru, nie odmawiaj. Nawet, jeśli wolałbyś raczej posiedzieć w domu w dresie i kapciach niż pojawiać się w większym towarzystwie w eleganckim stroju. Jeśli ktoś cię gdzieś zaprosi, nie wymiguj się pod byle pretekstem. Idź, a zrobisz dla siebie wiele dobrego.

Maciej Korzeniowski