6 filmów o zaświatach. Jak twórcy filmowi widzą niebo i piekło?

Każdy z nas w coś wierzy i każdy ma inne wyobrażenie świata, do którego wkroczymy po śmierci. Oczywiście są też tacy, którzy uważają, że po śmierci nie czeka nas nic. Wiele zależy od religii, którą wyznajemy, ponieważ to właśnie ona często definiuje kwestie życia po śmierci – wszyscy wiemy o niebie, piekle czy czyśćcu. To tylko jedna z wielu znanych ludziom teorii na temat tego, czego dane nam będzie doświadczyć po życiu doczesnym.

Swoją cegiełkę do wyobrażenia tego, jak mogą wyglądać zaświaty, dołożyli filmowcy. Powstało sporo interesujących tytułów, które w różnoraki sposób podchodzą do tego tematu. Postanowiłem zebrać kilka z nich tak, aby przedstawiały różne podejście do wizji życia po śmierci:

W obronie życia / Defending Your Life (1991)

Albert Brooks w filmie „W obronie życia” opowiedział nam historię Daniela, który zginął w wypadku samochodowym. Po śmierci trafił do czegoś na kształt czyśćca, który nazwany został „Miastem Sądu”. To swoista poczekalnia, w której czekają ci marzący o życiu wiecznym. Żeby tego dostąpić, każdy musi poradzić sobie ze swoimi lękami. Codziennie mieszkańcy „Miasta Sądu” muszą, niczym adwokaci we własnej sprawie, udowodnić postępy w procesie walki ze słabościami, lękami i fobiami.

Wizja zaproponowana w filmie „W obronie życia” to swoista wariacja na temat znanego nam z Biblii czyśćca. Ciekawostką jest, że życie w tym nietypowym mieście tak naprawdę prawie nie różni się od tego, które toczyło się na ziemi. Ludzie są jednak świadomi tego, gdzie są i jaki jest ich cel – dążą do życia wiecznego, chcą trafić do lepszego miejsca, w którym będą mogli zaznać spokoju.

Odwiedź mnie we śnie (1996)

Nieco zapomniany polski film „Odwiedź mnie we śnie” również w ciekawy sposób podchodzi do kwestii życia po śmierci. Opowiada historię Ali, autorki bajek i matki trójki dzieci. Choć świetnie prowadzi dom, jest cały czas rozdarta – z jednej strony kocha swoją rodzinę, a z drugiej chciałby się samorealizować. Pewnego dnia ginie w wypadku samochodowym i trafia w całkowicie nieznane sobie miejsce – do swego rodzaju przechowalni. Spotyka tam swoich dawnych przyjaciół, rodzinę i wiele innych osób, które znała. Fabuła od tego momentu toczy się równolegle – widzimy pogrążoną w rozpaczy rodzinę, która dopiero po odejściu zaczęła doceniać Alę, a z drugiej strony obraz tego, co dzieje się w zaświatach.

Film Teresy Kotlarczyk w bardzo ciekawy sposób podszedł do kwestii życia po śmierci głównej bohaterki. Jej odejście było pretekstem do prezentacji tego, jak śmierć jednostki wpływa na osoby, które wciąż żyją i były jej bliskie. Tytuł wzrusza i daje do myślenia, a także jest ciekawą formą prezentacji zaświatów – z jednej strony bardzo dosłowną, a z drugiej metafizyczną.

Kadr z filmu „Odwiedź mnie we śnie” | mat. pras.

Między piekłem a niebem / What Dreams May Come (1998)

Chyba najbardziej znany film o niebie i piekle, jaki kiedykolwiek powstał. Wszystko dlatego, że jego akcja praktycznie od początku dzieje się właśnie w tych dwóch miejscach. Opowiada historię Annie, która trafiła do piekła po tym, jak popełniła samobójstwo. Jej mąż Chris po śmierci w wypadku obudził się natomiast w niebie. Postanowił wyruszyć w podróż, aby ją odnaleźć. Porusza się po świecie złożonym z pięknych obrazów, które są jej wspomnieniami, ale również jej duszą. Ona sama natomiast leży na samym dnie piekła, pogrążona w letargu. Chris robi wszystko, żeby – jak to określono – „pokonać piekło” i odnaleźć ukochaną żonę. Film wzrusza i jest dowodem na niesamowitą kreatywność twórców, którzy opowiedzieli tragiczną, a zarazem piękną i wzruszającą historię.

Tamten świat samobójców / Wristcutters: A Love Story (2006)

Jak wszyscy wiemy, samobójcy nie idą do nieba. Gdzie zatem? Goran Dukić w swoim filmie zaprezentował mistyczną krainę, do której trafią wszyscy ci, którzy odebrali sobie życie. Choć pozornie jest to miejsce przygnębiające, pełne nieszczęśliwych i załamanych ludzi, główny bohater – Zia – zaczyna dostrzegać w nim coś wyjątkowego. Znajduje przyjaciół i wyrusza w podróż, która może odmienić losy jego i jego towarzyszy. To film o nadziei, w którym – choć tematyka jest bardzo poważna – nie brakuje subtelnego humoru i dystansu. Chyba żaden inny tytuł nie poruszył tematu samobójstwa w tak niecodzienny i mądry sposób.

Coco (2017)

Twórcy animacji mają na pewno łatwiej, ponieważ dysponują większym wachlarzem możliwości wyrażania myśli i emocji. Film „Coco” to barwna i pełna muzyki opowieść o Miguelu, który marzy o tym, żeby pójść w ślady swojego idola – wielkiego muzyka Ernesta de la Cruza. Problem w tym, że w jego rodzinie muzyka jest zakazana. Dziwnym zbiegiem okoliczności trafia do kolorowej, pełnej tańca i muzyki Krainy Umarłych.

„Coco” to film skierowany do młodszych widzów, jednak niesie on wiele wartości, które sprawdzą się również w życiu dorosłych. Dodatkowo jest naprawdę ciekawy, jeśli chodzi o podejście do prezentacji zaświatów, wspomnianej Krainy Umarłych. Daje do myślenia, fascynuje i jest źródłem rozrywki i wiedzy. To pomysł na seans dla całej rodziny.

Co w duszy gra / Soul (2020)

Jeszcze jedna oscarowa animacja. W filmie Pete’a Doctera poznajemy Joe Gardnera, którego pasją jest muzyka jazzowa. Kiedy w końcu udaje mu się zaistnieć, ginie w wypadku. Jego dusza odłącza się od ciała. Nie umiera jednak, a trafia do miejsca, w którym inne dusze czekają na ponowne wcielenie. Tam Gardner musi współpracować z innymi, żeby powrócić na Ziemię. Ma jednak ograniczony czas – jego ciało nie może bowiem umrzeć.

Kolejna wzruszająca produkcja, która jest odpowiednim wyborem dla całej rodziny. Mówi między innymi o tym, żeby nigdy nie tracić nadziei. Jednocześnie to barwna i pełna radości oraz wspaniałej muzyki produkcja, które może być inspiracją dla młodszych i starszych.

Michał Grzybowski

Wejdź na FORUM! ❯