Wspaniała piątka – najważniejsze zespoły norweskiego black metalu

Narodziny norweskiego black metalu to 1984 rok, gdy sformowany został zespół Mayhem. Twórczość grupy, choć niszowa, szybko zjednywała sobie kolejnych miłośników. Pojawiali się również naśladowcy, którzy rozwijali to, co zapoczątkowała formacja Euronymousa, Manheima i Necrobutchera. W swojej twórczości Mayhem garściami czerpali z dokonań takich formacji jak Bathory, Venom czy Celtic Frost.

Kontrowersyjna była otoczka, którą wokół swoich muzycznych dokonań rozpostarli przedstawiciele norweskiego black metalu. Fascynacja śmiercią, rozkładem, a także okaleczenia i samobójstwa były wśród nich na porządku dziennym. Jednocześnie wiele w ich twórczości było nawiązań do szeroko rozumianego satanizmu. Poglądy polityczne i społeczne niektórych przedstawicieli zespołów tworzących ten swoisty podgatunek metalu także budziły liczne kontrowersje.

To materiał na konkretnych rozmiarów książkę albo obszerny dokument, dlatego tym razem postanowiliśmy skupić się na przedstawicielach norweskiego black metalu, których – z powodu samej twórczości – fani mocniejszych brzmień zwyczajnie powinni znać:

Mayhem (1984–1993, 1995–)

Jak już zostało wspomniane, od Mayhem wszystko się zaczęło. Grupa uznawana jest za prekursorów gatunku. Choć na pierwszą studyjną płytę formacji czekać trzeba było aż dekadę, członkowie grupy zyskali sławę znacznie wcześniej – za sprawą swoich kontrowersyjnych zachowań, ale również muzyki, którą prezentowali przede wszystkim na koncertach.

Pierwszy długogrający album Mayhem – „De Mysteriis Dom Sathanas” – ukazał się w 1994 roku, czyli po śmierci Euronymousa (którego zamordował Varg Vikernes), ale jego gitarę – którą nagrano wcześniej – można usłyszeć na płycie. Skład formacji wielokrotnie się zmieniał, a ostatecznie jej liderem został Hellhammer, który dołączył do składu w 1987 roku. Zespół wydał jak do tej pory sześć albumów, z których ostatnim jest „Daemon” z 2019 roku.

Darkthrone (1986–)

Choć Darkthrone powstał nieco później, uznawany jest za jednego z najbardziej wpływowych przedstawicieli black metalu. Od samego początku o sile formacji stanowią Fenriz oraz Nocturno Culto, którzy odpowiedzialni są za stworzenie aż osiemnastu studyjnych krążków. Grupa działa nieprzerwanie od 1986 roku. Choć i im towarzyszyły liczne kontrowersje, wydaje się, że sławę zyskali przede wszystkim za sprawą swojej na wielu płaszczyznach innowacyjnej twórczości, a nie na rozgłosie wywołanym przez wydarzenia pozamuzyczne.

Zespół wykonuje oczywiście black metal, ale w jego twórczości zauważalne są również wpływy death metalu czy nawet crust panku. Wynika to z faktu, że liderzy Darkthrone nigdy nie bali się eksperymentować w studiu nagraniowym.

Burzum (1991–1995, 1998, 2009–2018)

Solowy projekt wspomnianego już tutaj Varga Vikernesa. Burzum to przedstawiciel drugiej fali norweskiego black metalu, który uznawany jest za niezwykle wpływowy dla rozwoju gatunku. Choć lider Burzum odsiedział w więzieniu 16 z zasądzonych 21 lat za zabójstwo, nawet za kratami nagrywał i tworzył. Z powodu ograniczonych możliwości, black metal musiał zamienić na ambient, ale mimo wszystko nie rezygnował. Oczywiście najbardziej przełomowe płyty grupy to te wydane na początku działalności, czyli „Burzum” oraz „Aske”.

Wpływ Vikernesa na rozwój muzyki metalowej jest bezsprzeczny, ale on sam uznawany jest za osobę nie tylko kontrowersyjną, ale niebezpieczną. Z powodu chociażby fascynacji nazizmem. Obecnie Varg mieszka we Francji i raz na kilka lat przygotowuje nowy album Burzum. Ostatnim jest „Thulêan Mysteries” z 2020 roku.

Gorgoroth (1992–)

Nazwa zespołu nawiązuje do krainy Gorgoroth ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Liderem formacji pozostaje Roger „Infernus” Tiegs, który tworzy ją od samego początku, czyli 1992 roku. Choć grupa jest popularna wśród miłośników black metalu, nierozłącznie kojarzona jest z muzycznym podziemiem. Lider zespołu nigdy nie dbał o sławę czy pieniądze, skupiając się przede wszystkim na tworzonej przez siebie muzyce.

Największa aktywność Gorgoroth przypada na lata 90. XX wieku, gdy ukazały się cztery ważne dla rozwoju gatunku płyty. W późniejszych latach aktywność wydawnicza nieco zmalała, ale Infernus raz na jakiś czas raczył swoich fanów premierowym materiałem. W 2015 roku ukazał dziewiąty album Gorgoroth zatytułowany „Instinctus Bestialis”.

Dimmu Borgir (1993–)

Liderami zespołu z Oslo pozostają Stian „Shagrath” Thoresen i Sven „Silenoz” Atle Kopperud, którzy są jednocześnie jego współzałożycielami. W swojej twórczości najczęściej nawiązują do takich zagadnień, jak mizantropia, satanizm i antychrześcijanizm. Warto wspomnieć, że wykonują black metal z elementami symfonicznymi – z dużym naciskiem na partie instrumentów klawiszowych.

Na przestrzeni ostatnich dekad dochodziło do licznych zmian w składzie Dimmu Borgir, ale trzon formacji pozostaje od początku ten sam. Dyskografię norweskiej formacji zamyka album „Eonian”, który ukazał się w 2018 roku. To dziesiąta długogrająca płyta w dorobku zespołu.

Wśród innych ważnych wykonawców norweskiego black metalu są: Satyricon, 1349, Order, Ragnarok, Kampfar, Emperor, Taake, Skitliv czy Trelldom.

Michał Grzybowski

Wejdź na FORUM! ❯