Strona używa cookies. Jeśli nie wyrażasz zgody na używanie cookies, zawsze możesz wyłączyć ich obsługę w swojej przeglądarce internetowej. Polityka Cookies
Akceptuję

Półka kolekcjonera: Machine Head – „The Blackening”

Muzyka
|
23.07.2022

Amerykański zespół Machine Head funkcjonuje nieprzerwanie od 1991 roku, co przełożyło się na dziewięć płyt (dziesiąta jest w drodze). Najlepszą, przynajmniej zdaniem wielu, jest „The Blackening”. To właśnie temu wydawnictwu postanowiliśmy poświęcić więcej miejsca.

Partnerem cyklu jest Technics

Technics słuchawki 13
„The Blackening” - okładka płyty
Okładka „The Blackening” | autorzy: Robb Flynn, Paul Brown, Deanna Alcorn

Po wydaniu piątej płyty – „Through the Ashes of Empires” w 2003 roku – zespół Machine Head miał ugruntowaną pozycję na rynku. Albumy cieszyły się uznaniem, a Robb Flynn był niezwykle cenionym kompozytorem i wokalistą. Oczywiście wciąż nienasyconym. Nad nowym albumem lider Machine Head pracował przez kilkadziesiąt miesięcy, co przełożyło się na powstanie doskonałego wydawnictwa, jakim bez wątpienia jest „The Blackening”.

Okoliczności powstania szóstej płyty Machine Head

Demo z listopada 2005 roku, które stanowiło podstawę nowej płyty, zawierało trzynaście utworów, wśród których znalazły się wczesne wersje „Aesthetics of Hate” i „Halo”. Robb Flynn i perkusista Dave McClain spędzili 18 i 19 sierpnia 2006 roku na wspólnym jammowaniu, dostrajając piosenki wybrane na album i wykonując preprodukcję. Później dołączyli do nich gitarzysta Phil Demmel i basista Adam Duce.

Zespół Machine Head wszedł do Sharkbite Studios w Oakland w Kalifornii 21 sierpnia, aby rozpocząć nagrywanie „The Blackening”. Drugi raz w swojej karierze rolę producenta przejął Robb Flynn. Z dwudziestu sześciu napisanych piosenek, ostatecznie pozostawiono zaledwie dziesięć (w tym dwa covery). Problematyczne okazały się kawałki „A Farewell to Arms” i „Clenching the Fists of Dissent”, ponieważ trwały po ponad 10 minut. Zespół nie był pewien, czy fani zaakceptują tak rozbudowane kompozycje. Zdecydowali się je jednak zostawić, umieszczając je kolejno na końcu i początku płyty. Co ciekawe również wytwórnia, Roadrunner Records, nie była pewna, czy album powinien otwierać tak długi utwór. Zespół zignorował jednak tę uwagę, pozostawiając „Clenching the Fists of Dissent” na początku.

Flynn powiedział później, że niepotrzebnie przejmowali się długością piosenek, ponieważ te i tak nigdy nie trafią do radia czy MTV. Z perspektywy czasu cieszył się, że nie zdecydowali się jako zespół na żadną ingerencję w przygotowany już materiał.

Oprawa graficzna „The Blackening” została stworzona przez Robba Flynna, wieloletniego współpracownika Machine Head Paula Browna i Deannę Alcorn. Oparta na rycinie z XVI wieku, przekazuje powtarzające się chrześcijańskie motywy o tymczasowej naturze władzy. Przedstawia szkielet na tronie, pokryty symbolami władzy królewskiej.

Okładka płyty „The Blackening”
Okładka płyty „The Blackening” w całości | autorzy: Robb Flynn, Paul Brown, Deanna Alcorn

Jeśli chodzi o teksty na „The Blackening” Flynn (i niekiedy Duce) postawili na duży uniwersalizm – dotyczą one takich zagadnień, jak miłość, wojna, religia czy gniew wobec społeczeństwa. Pierwszy singiel z albumu, „Aesthetics of Hate” to najciekawszy przypadek. Jest odwetem, który oddaje gniew zespołu na artykuł napisany przez Williama Grima dla konserwatywnej strony internetowej Iconoclast.com. Zatytułowany „Aesthetics of Hate: R.I.P. Dimebag Abbott, & Good Riddance” artykuł wychwalał zabójstwo Dimebaga Darrella (jednego z liderów zespołu Pantera) przez Nathana Gale'a. Zespół Machine Head zdecydował się zabrać głos w tej sprawie.

Zespół doceniony

Przyjęcie płyty „The Blackening”, która do sprzedaży trafiła 27 marca 2007 roku, było bardzo pozytywne. Najwyższe lub prawie najwyższe oceny przyznali redaktorzy takich serwisów jak MusicOMH, Blabbermouth.net, AllMusic czy About.com. Album doceniano za ciężar gatunkowy, przemyślaną konstrukcję, a także czystość – zarówno dźwięku, jak i przekazu. Fani również docenili szóstą płytę Machine Head, chociaż oczywiście o sprzedaży w milionowym nakładzie nie może być mowy. W 2007 roku połączenie thrash i groove metalu wciąż było czymś niszowym. Na pewno warto wspomnieć, że po raz pierwszy album Machine Head pojawił się na amerykańskiej liście sprzedażowej Billboard 200 (54. miejsce). W Wielkiej Brytanii wydawnictwo pokryło się srebrem.

Nie sposób nie zaznaczyć, że Amerykański zespół nominowany został do nagrody Grammy za kompozycję „Aesthetics of Hate”. Choć w kategorii „Best Metal Performance” byli uznawani za faworytów, ostatecznie musieli uznać wyższość metalowej legendy – zespołu Slayer. Wydawnictwo „The Blackening” doceniono jednak branżowymi nagrodami – między innymi Metal Hammer Golden Gods Awards i na Kerrang! Awards.

Już rok po wydaniu „The Blackening” światło dzienne ujrzała specjalna wersja wydawnictwa, do którego dodano między innymi płytę z coverami i nieopublikowanymi wcześniej utworami, a także koncertowe DVD. Zespół postanowił wykorzystać duże zainteresowanie albumem, które zdaniem wielu (w tym niżej podpisanego) jest najlepszym w ich dorobku. Choć oczywiście Machine Head nie powiedzieli jeszcze ostatniego słowa, a kolejną płytę zapowiedzieli na 2022 rok. Warto nadmienić, że w grupie występuje obecnie znany z Decapitated gitarzysta Wacław „Vogg” Kiełtyka. Liderem formacji nieprzerwanie pozostaje Robb Flynn.

Michał Grzybowski

Wejdź na FORUM!
Linki artykułu
Kopiuj link:
Skopiowano do schowka

Wklej link na stronę:
Skopiowano do schowka

 

Komentarze (0) / skomentuj / zobacz wszystkie