Jeff Beck urodził się w 1944 roku w angielskim Wallington. Karierę zawodowego muzyka rozpoczął w wieku 20 lat, gdy współpracował z zespołami The Tridents oraz Screaming Lord Sutch and The Savages. Był to jednak dopiero przedsmak tego, co miało nastąpić niedługo później. W 1965 roku zastąpił bowiem Erica Claptona w legendarnym obecnie zespole The Yardbirds. Grał tam zaledwie przez rok, ale to wystarczyło, żeby Beck wyrobił sobie renomę i zyskał uznanie w muzycznym świecie.
Jednocześnie wtedy właśnie uznał, że bycie częścią czyjegoś projektu nie jest dla niego. Powołał do życia zespół The Jeff Beck Group, którego był niekwestionowanym liderem. Grupa funkcjonowała w latach 1967-69 i 1970-72. Ponownie krótko, ale to wystarczyło, żeby wylansować kilka przebojów, a także żeby Beck zyskał sławę jako jeden z najlepszych gitarzystów przełomu dekad. Muzyk nie powiedział oczywiście ostatniego słowa – w 1972 roku został jednym z członków-założycieli grupy Beck, Bogert & Appice. Po tym bardzo udanym okresie uznał jednak, że najlepiej zacząć tworzyć pod własnym nazwiskiem.
W połowie lat 70. Beck rozpoczął pełną sukcesów karierę solową. Ostatecznie wydał jedenaście albumów długogrających, ale co ważniejsze – potwierdził swój talent, zostając jednym z najlepszych i najważniejszych gitarzystów XX wieku. Współpracował z dziesiątkami muzyków rockowych, został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame, a także doceniony ośmioma prestiżowymi nagrodami Grammy. Beck nigdy nie zawiesił gitary na kołku. W XXI wieku, będąc już żyjącą legendą rocka, wciąż tworzył i nagrywał. W 2022 roku wydał album „18”, który przygotował z Johnnym Deppem, a także zagrał na najnowszej płycie Ozzy’ego Osbourne’a.
Był aktywny zawodowo aż do ostatnich dni swojego życia. Zmarł nagle, 10 stycznia 2023 roku, z powodu bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. W chwili śmierci Jeff Beck miał 78 lat. Cały muzyczny świat pogrążył się w żałobie, a gitarzystę żegnali najwięksi z największych – Tony Iommi, Keith Richards, Jimmy Page, Slash, Gene Simmons, Ozzy Osbourne, David Coverdale i inni. Dla wielu był inspiracją, ale również przyjacielem. Zawsze serdecznym, otwartym i pełnym radości człowiekiem. Człowiekiem, po którym została wspaniała, potwierdzająca jego talent muzyka:
Yardbirds – „Heart Full of Soul” (1965)
Yardbirds – „Happenings Ten Years Time Ago” (1966)
The Jeff Beck Group – „Beck's Bolero” (1968)
The Jeff Beck Group – „I Ain't Superstitious” (1968)
The Jeff Beck Group – „Going Down” (1972)
Beck, Bogert & Appice – „Superstition” (1973)
Jeff Beck – „Freeway Jam” (1975)
Jeff Beck – „Cause We've Ended As Lovers” (1975)
Jeff Beck – „Goodbye Pork Pie Hat” (1976)
Jeff Beck – „Star Cycle” (1980)
Michał Grzybowski
Wejdź na FORUM! ❯
Komentarze (0) / skomentuj / zobacz wszystkie