Piotr Wysocki – narodowy bohater czy zbyt gorąca głowa?

Sztuka Władysława Zawistowskiego

Reżyseria Izabella Cywińska

Piotr Wysocki (Janusz Michałowski), romantyczny przywódca powstania listopadowego, jest już człowiekiem sześćdziesięcioletnim, schorowanym i żyjący w odosobnieniu. Przytłoczył go ciężar dwudziestu paru lat syberyjskiego zesłania. Samotny z wyboru bohater, dożywa swych dni na folwarku w Warce. Niespodziewanie zostaje uwikłany w problem następnego pokolenia - powstańców roku 1863. Odwiedzają go Bobrowski (Lech Łotocki) i Giller (Jerzy Stasiuk) z Rządu Tymczasowego, nakłaniając, by wsparł swym autorytetem nowy ruch. Przywódcom powstania styczniowego potrzebny jest człowiek-symbol. Wysocki nie umie jednak zaakceptować racji politycznych i metod działania stosowanych przez nową generację bojowników. Teraz jego czas już minął, pozostało mu tylko wielkie nazwisko i wybór miejsca umierania. Wysocki chce pozostać w Polsce, choć mógłby wyjechać na Zachód - jako przedstawiciel rządu powstańczego w Szwajcarii lub prywatnie, z dawną narzeczoną, z którą łączyła go miłość i wspólna walka o sprawę. Wybiera samotną starość i podsycane alkoholem wspomnienia sprzed trzydziestu lat... Sztuka jest dyskursem na temat postaw i sensu angażowania się w sprawę narodową, szuka psychologicznych motywów działania oraz różnic w doświadczeniach każdego pokolenia i każdego ruchu walczącego o swoje ideały.