Związek na odległość

Partnerzy w związkach na odległość cenią sobie każdą chwilę, którą spędzają razem. Jednak czas szybko ucieka - nie pozwala zbyt długo cieszyć się sobą. Następuje chwila, w której on musi wsiąść w samochód i odjechać. Łzy lecą po policzku i w głowie plącze się jedna myśl: „do następnego razu”. Wbrew stereotypom związanym z relacjami na odległość okazuje się, że i z nich wynika wiele dobrego. Obalamy sześć mitów na ten temat.

Mit 1. Partnerzy w związkach na odległość mają gorszy kontakt.

Amerykańscy badacze, którzy opublikowali swoje odkrycie na łamach gazety „Journal of Communication”, twierdzą, że odległość nie ma aż tak wielkiego wpływu na kontakt między partnerami.

W badaniu, które przeprowadzili L. Crystal Jiang z Miejskiego Uniwersytetu w Hongkongu oraz Jeffrey T. Hancock z Uniwersytetu Cornella, udział wzięły 63 małżeństwa – zarówno ci, którzy mieszkali razem, jak i ci, którzy musieli żyć w rozłące.

Wyniki badań wskazały, że pary żyjące w rozłące w rozmowie przekazywały sobie o wiele więcej informacji oraz w dokładny sposób słuchali odpowiedzi drugiej osoby. Każda prowadzona przez nich rozmowa trwała dłużej niż ta, która była prowadzona między partnerami mieszkającymi ze sobą.

Mit 2. Między partnerami żyjącymi na odległość jest mniejsza więź.

Pary żyjące na odległość wkładają więcej wysiłku w przekazywanie sobie uczuć, a ich starania nie idą na marne.

Według naukowców z Uniwersytetu w Hongkongu, zarówno przekazywanie informacji o sobie, jak i próba wyobrażenia sobie udzielanej przez partnera odpowiedzi prowadzi do zbudowania specjalnej intymności pomiędzy obojgiem.

Z drugiej strony osoby te często przyznają, że takie związki są trudne i stawiają przed nimi dodatkowe wyzwania.

Mit 3. Związki na odległość są skazane na porażkę.

Czy przetrwamy? To pytanie pada najczęściej wśród zakochanych. Partnerzy, którzy zdecydowali się na rozłąkę, w większym stopniu zwracają uwagę na swoje uczucie. Podkreślają oraz wyrażają swoją miłość i inne uczucia jak najlepiej potrafią - a takie starania zwracają im się w postaci bardziej zacieśnionych relacji.

Jak twierdzą psycholodzy, jest mnóstwo sprawdzonych sposobów na to, aby nawet setki kilometrów dzielących parę nie zaważyły na małżeńskiej miłości i harmonii w związku. Są to między innymi: ciągły kontakt telefoniczny, odwiedzanie siebie nawzajem, stwarzanie atmosfery namiętności itp.

Z badań wypływa jeszcze jeden wniosek. Żyjąc na odległość, powinniśmy unikać wysyłania maili. Wszystkie badane osoby, które żyją w wiecznej rozłące stwierdziły, że mailowanie jest najmniej romantycznym sposobem komunikacji.

Mit 4. Odległość może zabić uczucie między partnerami.

Podobno rozłąka i życie w ciągłym napięciu powoduje większe wydzielanie adrenaliny, testosteronu, dopaminy oraz innych związków chemicznych potęgujących nasze pożądanie. Zatem niecodzienny seks, czułe gesty i miłe słówka zdecydowanie przybliżają.

Rytm naszej miłosnej egzystencji niestety powoduje też obniżenie poziomu endorfin, co potęguje tęsknotę. Nie świadczy to jednak o naszej słabości – przypomina tylko, że nie możemy bez siebie żyć.

Mit 5. Rozłąka doprowadza do ciągłych kłótni.

Aby zdecydować się na związek na odległość, trzeba mieć wiele odwagi. Nie każdy jest w stanie wytrzymać taką presję. Jednak są tacy, dla których miłość w rozłące to sposób na zgodną relację. Taka relacja nazywa się LAT (z ang. Living Apart Together). Oznacza ona taki układ partnerski, w którym osoby w nim żyjące traktują siebie nawzajem jako partnerów życiowych – jednak mieszkają osobno.

Ta forma najczęściej wybierana jest przez młodych ludzi, którzy żyją swoim życiem na sto pięćdziesiąt procent. Wciągnęła ich praca, nauka, przez co nie potrafią - albo nie chcą - dzielić czasu pomiędzy domem a pracą.

Zdarza się także, że takie związki tworzą dojrzałe osoby. Są to zwykle ludzie niezależni finansowo, z własnymi przyzwyczajeniami i mieszkaniem. Tacy ludzie nie potrafią wyobrazić sobie życia z drugą osobą na co dzień, nie chcą dzielić się swoją przestrzenią.

Mit 6. Związek na odległość tylko rani.

Psycholodzy wskazują na trzy fazy i składowe miłości. Są to: namiętność, intymność i zaangażowanie. Wszystkie te fazy następują kolejno po sobie. Jeżeli przeszliśmy przez nie wszystkie, mamy do czynienia ze związkiem dojrzałym.

Jeśli para jest na pierwszym etapie związku – namiętności - i decyduje się na życie osobno, istnieje duża szansa na to, że ich relacja przetrwa. A etap namiętności, który zwykle trwa około dwóch lat, przedłuży się.

Jednak jedynym minusem w tej sytuacji jest to, że ciężko później takiej parze wrócić do rzeczywistości. Ciężko jest zamieszkać razem i wspólnie żyć, ze względu na to, że na co dzień nie dzielili się ze sobą wszystkim problemami.

Jak dbać o kontakt w rozłące?

W dzisiejszych czasach jest wiele par, które decydują się na związek na odległość z wielu powodów. Jednak psychologowie uspakajają. Żyjemy w czasach, gdzie łatwiej jest zadbać o związek ze względu na rozwinięte media komunikacyjne, niż jakiś czas temu. Możemy rozmawiać przez komunikatory, telefony. Dzięki różnym metodom technologii komunikacyjnej łatwiej jest dziś partnerom utrzymać dobre relacje. I żyć w zgodzie, miłości i harmonii.

Małgorzata Gaweł

Artykuł ukazał się w serwisie: Sympatia.pl

Wejdź na FORUM! ❯