Jak ważny dla nastolatki może być jej tata?

1. Bądź zaangażowany

Bycie dobrym tatą wymaga czasu i wysiłku. Czasem naprawdę bardzo dużo czasu i bardzo dużego wysiłku. Jeśli czujesz się zbyt zmęczony lub zniechęcony, by zadbać o waszą więź, pamiętaj, że twoje decyzje mają wpływ na całe życie twojej córki.

Rodzice Weroniki rozwiedli się, kiedy miała cztery lata; najpierw mieszkała z mamą, a kiedy poszła do liceum – przeniosła się do ojca. Na początku było dramatycznie: „Potrafiłam się zachowywać naprawdę wstrętnie” – przyznaje Weronika. „Pewnego dnia zobaczyłam na biurku taty stertę książek. Jedna nosiła tytuł Jak być dobrym ojcem. Pomyślałam: „Rany, naprawdę się stara. Muszę dać mu szansę”. Dziesięć lat później łączy ich bardzo bliska więź – ojciec pozostał zaangażowany, mimo że nie było to łatwe.

Marta miała z kolei ojca pracoholika, trzymającego emocjonalny dystans. „Kiedy miałam 12 lat powiedział, że nie może mnie już więcej trzymać za rękę”. Jak to wpłynęło na rozwój emocjonalny dziewczyny? „Nie mogłam zrozumieć, że to, że ktoś chce iść ze mną do łóżka, wcale nie oznacza, że mnie kocha. Łączyłam dotyk z miłością, bo bardzo potrzebowałam ciepła i czułości” – opowiada. Teraz Marta tłumaczy swojemu mężowi: „Przytulaj nasze córki, niezależnie od tego, ile mają lat. Bądź troskliwym, kochającym mężczyzną i zadbaj o to, by czuły się bezpieczne w twojej obecności”.

2. Wierz w nią

Twoje stałe i konsekwentnie udzielane wsparcie może pomóc córce zbudować poczucie własnej wartości, podczas gdy częste krytykowanie może stać się przyczyną wątpienia w siebie.

Hani ojciec był bardzo surowy. „Krytykował nas przy innych ludziach. To bardzo bolesne. Miałam wrażenie, że nigdy nie będę dla niego dość dobra”. Pamięta, jak przynosiła do domu dobre oceny, z których naprawdę się cieszyła, ale ojciec zawsze mówił: „Czemu tylko czwórka? Skąd ten minus przy piątce?”. Była potwornie sfrustrowana – „Nigdy nie był zadowolony. Ciągle dostrzegam, że zdarza mi się robić różne rzeczy tylko po to, żeby zyskać uznanie ojca”.

3. Znajdź dla niej czas

Może to być zaskakujące, ale nastoletnie dziewczęta naprawdę chcą spędzać czas z ojcami. Po prostu nie chcą robić przy tym specjalnego zamieszania. Znajdźcie coś zwyczajnego, co sprawia przyjemność wam obojgu – pójdźcie na spacer z psem, przejedźcie się na rowerach, ugotujcie obiad. A kiedy jesteś w domu, bądź gotów na spontaniczne konwersacje i pytania.

Iwona dorastała w latach 90 „Zawsze byłam mile widziana w warsztacie taty i mogłam pytać go o wszystko. Nauczył mnie odnawiania mebli. I cierpliwości.”

Natomiast Marta ma wrażenie, że nigdy naprawdę nie poznała swojego ojca. „Żałuję, że nie spędziliśmy razem więcej czasu sam na sam. Potrzebowałam jego uwagi, jego rad, jego zainteresowania. To ważne, by znaleźć czas na to, by pokazać dziecku, że naprawdę się dla ciebie liczy”.

4. Pozwól jej podejmować decyzje i popełniać błędy

Nastolatki nie lubią, kiedy mówi się im, co i jak mają robić. O ile to tylko możliwe, pozwól córce samodzielnie zdecydować, jak rozdysponuje swój czas i pieniądze. Pomóż jej w dokonywaniu naprawdę istotnych wyborów – na jakie studia aplikować, jaką pracę dorywczą podjąć – ale nie uzależniaj od tego swojego poczucia własnej wartości. To jej życie, nie twoje.

Ada była z ojcem bardzo blisko, ale miał zwyczaj podejmowania za nią decyzji. „Tata postanowił, że pójdę na medycynę. Zrozumiałam, że wcale tego nie chcę, ale nie wiedziałam, jak podjąć odpowiednią decyzję. Żałuję, że ojciec nie nauczył mnie rozpatrywania plusów i minusów i spoglądania na sprawę z różnych perspektyw, zanim dokonam wyboru”.

5. Bądź zdecydowany, ale i elastyczny

Chcesz być stanowczy, ale zależy ci też na tym, żeby córka miała głos. Osiągnięcie tej równowagi wymaga codziennego podejmowania zobowiązania do wychowania samodzielnej, niezależnej kobiety, która potrafi sama kierować swoim życiem.

Ojczym Ewy był kochający i konsekwentny równocześnie – a to niezwykle trudne. „Kiedy mama powiedziała, że nie mogę dostać wymarzonych spodni, poprosiłam, żeby on mi je kupił. Mama się wściekła, ale on się nie denerwował. Powiedział po prostu: ‘Możesz na mnie liczyć, ale na takie postępowanie się nie zgadzam’. I koniec. Ustawiał jasne granice, wiedziałam więc, że mogę porozmawiać z nim o wszystkim”.

6. Bądź jej tatą!

Nie potrzebuje kolejnego przyjaciela, potrzebuje ojca. I ma ciebie. Więc bądź przy niej. Zaangażuj się w tworzenie zdrowej relacji. Nagrody na pewno okażą się warte wysiłku.

Tomasz Bielewicz