Koniec pieśni, czyli jak (nie) rozstać się z kochanką, cz. 2.

Był moim rehabilitantem, jest właściwie przyjacielem, a dla was kochankiem. Jestem dojrzałą kobietą po rozwodzie, rozwiodłam się ponieważ mąż mnie zdradzał A ja nie umiałam nwybaczyć zdrady... a teraz to ja jestem kobietą, która weszła z butami w życie innej. Od pół roku widzimy się codziennie. Codziennie jestem u niego w poradni, codziennie dzwoni do mnie po 15 razy, wysyła 1000000 wiadomości, przyjeżdża do mnie sam, a nawet z młodszym dzieckiem. Setki razy byłam świadkiem awantur jakie wywołuje jego żona. Ukradkiem wysłuchiwałam jak się do niego odnosi . Jak nim pomiata, jak go szantazuje ze odejdzie z dziecmi. Zanim jeszcze wdałam się z nim w romans obserwowałam faceta który był w domu ofiarą przemocy psychicznej, psem na posyłki, narzędziem do wyręczania teściów - głównie teściowej żony, darmową siłą roboczą dla rodziny żony we wszystkim. Ona uważa, że skoro urodziła mu dzieci to nic więcej już nie jest mu winna i w ten sposób człowiek który pracuje 8 godzin na etacie leci z wywalonym ozorem zająć się dwójką dzieci i wieczorem Jeździ jeszcze do pacjentów spotkał mnie. Nie nienawidzę mężczyzn, ani innych kobiet. Nikomu niczego nie zazdroszczę, nie potrzebuję drogich prezentów, taniej adoracji, za to potrafiłam zaprzyjaźnić się z mężczyzną czego większość żon jednak nie potrafi. Wiem jak kobiety szybko uważają że mąż to ich własność bo wiem jak ten mechanizm działa sama Kiedyś myślałam że męża mam na zawsze aż przez pewną kobietę zostałam kiedyś uświadomiona że to nieprawda. Teraz tkwię w relacji z mężczyzną żonatym, który każdą chwilę jaką jest w stanie wydrzeć pomiędzy pracą a dziećmi spędza ze mną i i tkwie w tym bo go kocham. Tkwię w tym bo jesteśmy dla siebie przyjaciółmi - gdy ma problem z dziećmi dzwoni do mnie, gdy coś złego wydarzy się w pracy dzwoni do mnie, to ja znam wszystkie jego sekrety i tajemnice i marzenia i pragnienia, ale to ja nie pozwalam mu zostawić rodziny, bo wiem że dzieci potrzebują obojga rodziców. Nie chcę być kobietą która zrujnuje im dzieciństwo ... niemniej kocham tego mężczyznę do tego stopnia że zmieniłam pracę i przeprowadziłam się 300 km. Natomiast on na urlop dzieci zabiera w moje rodzinne strony głównie po to żebyśmy mogli być blisko siebie i w międzyczasie się spotkać. Tak czytam wasze komentarze i widzę grupę ludzi zawistnych, zawiedzionych, myślących wąskotorowo, a przede wszystkim nie mających pojęcia bladego Co to jest prawdziwa miłość i przyjaźń. Pałacir tylko nienawiścią i żądzą zemsty, a nikt z was nie zastanawia się nad tym co czuje każda ze stron romansu i czym romans bywa dla ludzi. Dla was wychowanych na tanim amerykańskim kinie, czytających blogi domorosłych pseudo psychologów oczywiście kochanka to wyuzdana zdzira ubrana w Versace od stóp do głów. A co byście powiedzieli na to że jestem od swojego mężczyzny starsza, od jego żony jakieś 30 kg grubsza i 20 cm wyższa, fakt zdecydowanie jestem od niej lepiej wykształcone i bardziej inteligentna ale nie mieszczę się w waszym modelu super kochanki, nadal twierdzicie że poleciał na zgrabną dupę? Jesteście strasznie płytcy, a poziom waszych komentarzy pokazuje jak wielkimi frustratami jesteście. Żal mi was ludzi zawiedzionych życiem, którzy nie poznali smaku prawdziwej miłości i prawdziwej przyjaźni. Potraficie jedynie wydać krzywdzące małostkowe opinie, a o życiu gówno wiecie. W plujące jadem żony nadal będziecie zdradzane bo macie wątpliwej jakości charaktery, które z czasem malują się na waszych twarzach i nawet najlepsze kosmetyki nie ukryją waszej natury. Żal mi również was męscy krzykacze którzy te żony zdradzacie a tu siedzicie i się wymądrzacie... trzeba być niezłym hipokrytą by robiąc coś krytykować to jednocześnie. A autor tego bloga cóż - o życiu wie tyle samo co wy nędznicy.

Z wielkim niesmakiem czytam ,, złote" myśli kobitek ujeżdżanych przez żonatych facetów. Czy one naprawdę tak myślą, że kochający żonę mąż zostawi Ją dla niej ? Przecież to absurd. Wiadomo , że skorzysta z młodej d... i tyle. Taka kobita wie, jak mężczyzna bardzo mocno kocha żonę a mimo to pakuje się w związek małżeński sakramentalny. Chce po prostu sprawdzić czy będzie miała ,,branie" u starego człowieka a jeśli sztuczka się uda to tak jak pisałaś lazarus dziecko będzie miało bardzo wysoką rentę po ewentualnym ojcu no i majątek wielki. Cofnij się myślami wstecz ilu tych rozwodników i żonatych zaliczyłaś-to ty jesteś ZŁO i to ty poniesiesz karę.Przypomnij sobie jak ukrywali cię przed światem w ostępach leśnych, zajazdach czy hotelach, ale tylko wybzykać i do żonek wracali. Jestem przekonana, ze słyszałaś piękne słówka, ale niestety bez pokrycia. Nie produkuj się więcej o swojej przeszłości bo już wktótce dowiesz się , że to ty masz rogi i biedaczko nie będziesz mogła zmieścić się do drzwi.

Nie rozumiem do końca nazywania kobiet żona i kochanka na ta lepsza i gorsza ... kochanka czyli druga kobieta to po prostu inna kobieta która darzy się jakimś zainteresowaniem .. żona mimo formalnego papierka nie będzie miała faceta na zawsze .. i odwrotnie . Takie życie .. jezeli facet czy kobieta zdradza to coś zaczyna się w związku psuć . Coś wygasa a życie toczy się dalej .. najważniejsze żeby w życiu być szczęśliwym człowiekiem . Po co tkwić w związku który gaśnie ?

Mam satysfakcję bo została w tobie resztka ludzkich odruchów bo zwyczajnie ci wstyd ,że postąpiłaś tak podle wobec mnie. Możesz kombinować , przenosić , usuwać ale z pamięci nie wymażesz - szalecie publiczny.
Wybaczyłam ci dawno , ale nie zapomniałam. Dostałam od ciebie nauczkę bo żyłam zawsze z ludźmi,którzy zachowywali się po ludzku. Należysz do osób, które tylko wyglądają na człowieka lecz wnętrze to szambo. Można ci tylko współczuć.ponieważ nawet pewnie nie zrozumiesz o czym piszę.

A ja właśnie jestem na etapie rozstania. 13 lat związku z kochankiem. Oboje mamy dzisiaj 40 lat, swoje rodziny, swoje życia. Połączył nas oczywiście sex, który z czasem przerodził się w uczucie i przyjaźń. Każde z nas drugie wpuściło całkowicie do swojego życia. Wiemy o sobie wszystko i każde z nas w ciągu 5 minut byłoby w stanie zniszczyć drugiemu życie. Wiemy gdzie pracujemy, bo nie raz tam byliśmy. Wiemy gdzie mieszkamy bo nie raz tam spaliśmy. Wiemy jak wyglądaja nasi partnerzy bo nie raz oglądaliśmy ich na zdjęciach. Ufamy sobie, szanujemy się i kochamy na swój sposób mimo, że nigdy nie planowalismy bycia razem. Przez te wszytskie lata zbudowalismy trwały, fantastyczny związek na boku bez chęci posiadania drugiej osoby na własność. Wierzyliśmy, że jest to relacja na zawsze. Niestety los miał inny plan. Wydarzył się wypadek, który cudem przeżył i z którego cudem po wielu miesiącach udało mu się dojść do siebie. Wszystko sie przewartościowało, teraz najważniejsza jest rodzina i dane niespodziewanie drugi raz życie. To jest oczywiście efekt przemyślen i wstrząsu ale na dzień dziejszy nie ma juz dla mnie miejsca w charakterze kochanki. Jest natomiast dla mnie miejsce ww wszystkich innych rzeczach które budowaliśmy tyle lat. Mogłabym oczywiście odejść bo nie to sobie obiecywaliśmy. Mogłabym sie wściec i mścić. Po tylu latach, z tyloma namacalnymi dowodami rozpieprzyłabym mu wszystko w ciagu jednego dnia. Nie tylko rodzinę ale i przy odrobinie mojej chęci straciłby pracę i stanowisko. Mogłabym wiele zniszczyć bo przez 13 lat dostałam wszytskie niezbędne mi do tego narzędzia. Tylko po jaką cholerę ?! Zemsta koi serce nie bardziej niż słona woda pragnienie. Przeżyłam 13 cudownych lat, kocham fantastycznego człowieka, którego zawsze szanowałam. Dlatego teraz chociaż pękami mi serce z szacunku dla naszych uczuć i tego co razem budowaliśmy zaakceptuje i uszanuje taką decyzję. Będziemy nadal razem tylko na lekko zmodyfikowanych zasadach. Kochanki nie są najgorsze i nawet w bardzo niekorzystnych sytuacjach potrafią być wyrozumiałe. Wszystko jest kwestią tego jakim się jest człowiekiem i nie tego jaka się funkcje pełni w czyimś życiu.