Czy wybaczyć zdradę?
Nie ma jednej, uniwersalnej odpowiedzi na to pytanie. Każda sytuacja jest zupełnie inna, nawet jeśli wydaje się, że wygląda całkiem podobnie.
Muszę przyznać, że to kobiety częściej muszą jakoś poradzić sobie z niewiernością – po części ze względu na społeczne oczekiwania i to, co uznajemy za akceptowalne zachowanie dla obu płci. Nie będę wchodzić w szczegóły, bo to temat na odrębny artykuł. Chcę jednak powiedzieć, że problem dotyczy również facetów, dlatego niezależnie od płci, należy próbować podjąć najlepszą możliwą decyzję i zapytać siebie, czy o związek warto zawalczyć, czy lepiej go zakończyć. Decyzję tę musisz podjąć w oparciu o fakty, a nie o opinie innych.
Zawsze zadziwia mnie, że kobiety dyskutują z przyjaciółkami o tym, co zrobić, kiedy nakryją partnera na zdradzie. Połowa z tych przyjaciółek to singielki, kobiety rozwiedzione lub z problemami we własnych związkach. Czy nie lepiej poszukać rady kogoś doświadczonego, komu udało się stworzyć szczęśliwy związek? Pamiętaj o tym jako facet. Warto także wysłuchać więcej niż jednej osoby, jednak rady koniecznie połącz z własną wiedzą i dopiero potem podejmij decyzję, czy zostać, czy odejść.
Zwykle najlepszy przyjaciel powie ci: „raz zdradziła, będzie zdradzała zawsze”, albo „nie warto wiązać się z takimi kobietami, wiem coś o tym”. Ale, jak powiedziałem wcześniej, nie ma jednego sposobu radzenia sobie z niewiernością. Tak naprawdę tylko ty wiesz wszystko na temat swojego związku i tylko ty możesz podejmować dotyczące go decyzje. Nie powinno się ich uzależniać od opinii i doświadczeń innych osób.
Szczęśliwy związek po zdradzie
Pomyśl, nie zwolniłbyś się z pracy tylko dlatego, że zrobił to twój kumpel, prawda? Oczywiście, że nie. Musiałbyś przemyśleć swoją sytuację finansową i wymyślić, co zrobić, żeby się utrzymać. Tak samo jest ze związkami. To, że ktoś rozstał się po zdradzie, nie znaczy, że ty też musisz. Musisz wziąć pod uwagę wszystkie czynniki, które doprowadziły do tej sytuacji i określić, czy w ogóle jest co ratować. Może związek znajomych był już w kryzysie i zakończyłby się i tak, z tego albo innego powodu. Wasz może być o wiele zdrowszy i wymagać tylko pewnej pracy.
Prawda jest taka, że zazwyczaj słyszymy, że nigdy nie powinno się wybaczać zdrady albo dowiadujemy się, że ktoś zostawił partnera z powodu niewierności. Bardzo rzadko natomiast mówi się o tych, którzy postanowili przepracować zdradę i zawalczyć o związek. Pomyśl o tym, kiedy spotkasz parę, która jest razem od dawna i wydaje się szczęśliwa – przecież oni nie zaczną opowiadać wszystkim o tym, że walczyli i poradzili sobie z niewiernością. To informacja, którą raczej zachowuje się dla siebie.
Myślę, że spotkało to więcej par, niż ci się wydaje. Wszystko sprowadza się do tego, czy ty wiesz, że możesz walczyć o swój związek.
Przyczyny niewierności małżeńskiej są ważne
Tak naprawdę, żeby przekonać się, czy warto wybaczyć zdradę, zastanów się, czy partnerka rzeczywiście żałuje swojego błędu i czy chce wspólnie pracować nad odbudowaniem zaufania i wszystkiego, co zostało zniszczone. Na pewno da się z powrotem stworzyć szczęśliwy związek, jeśli tylko obie strony włożą w to dużo wysiłku.
To ty, bardziej niż ktokolwiek inny, znasz partnerkę na tyle, żeby umieć ocenić, czy rzeczywiście żałuje tego, co zrobiła. Tylko jeśli tak jest – warto walczyć. Trzeba także pamiętać o tym, że tylko ty możesz to ocenić, bo tylko ty spędzałeś z nią tyle czasu, żeby wiedzieć, czy to, co mówi jest szczere. Nikt inny nie przeszedł tego, co wy. Nie ma też nikogo, kto znałby twoją partnerkę w tej roli lepiej niż ty. Ani matka, ani siostry ani, na pewno, twoi przyjaciele – tylko ty.
Z drugiej strony, jeśli między wami w ogóle się nie układało, a zdrada tylko przepełniła czarę goryczy, jasne jest, że związek skończył się już wcześniej. Znowu – to ty lepiej niż ktokolwiek inny wiesz, jak było między wami i tylko patrząc na to z boku możesz przekonać się, co masz i czego ci brakuje.
Kluczową kwestią jest to, że decyzja o zakończeniu związku z powodu zdrady nigdy nie powinna być podyktowana tym, co według innych „należy” zrobić, a raczej rzetelną analizą twojej własnej sytuacji, z wzięciem pod uwagę wszystkich istotnych faktów. Pamiętaj, że niewierność może mieć wiele przyczyn – czasem nawet ty możesz być powodem. Zatrzymaj się i pomyśl o prawdziwych motywach partnerki i spróbuj zastanowić się, czy możesz zrobić coś, żeby takich sytuacji dało się uniknąć w przyszłości. Czy szukała u innej osoby zrozumienia i uwagi, czy zdradziła po prostu dlatego, że wasza miłość się skończyła?
Ty i tylko ty możesz to ocenić. Kiedy już przeanalizujesz wszystkie za i przeciw, na pewno podejmiesz najlepszą możliwą decyzję.
Bartek Kulesza
Wejdź na FORUM! ❯
Komentarze (20) / skomentuj / zobacz wszystkie
może warto to przepracować i pójść do przodu? dużo wniosków po tym wpisie się nasuwa. Jeżeli tak to zapraszam.
02.08.2023 10:30
Moja historia jest bardzo podobna do twojej, tylko, że my nie byliśmy po ślubie i nie mieliśmy dziecka. Mój partner zdradził mnie po 8 latach związku. Po jednej z naszych kłótni na krótki okres czasu (kilka tygodni) wyprowadził się z domu, miał wtedy epizod z używkami, z czym już nie dawałam sobie rady. Ale nadal utrzymywaliśmy intensywny kontakt telefoniczny ze sobą, miał podjąć leczenie i po tym wrócić do domu. W tzw. "międzyczasie" przez swojego znajomego poznał dziewczynę. Ona zakręciła się koło niego i w efekcie nawiązali romans. Ostatecznie stwierdził, że to nie to, okazało się, że ta kobieta ma męża, o czym mu nie powiedziała. Do tego bardzo się przy niej staczał. Po wszystkim jak gdyby nigdy nic wrócił do domu, okłamując mnie, że absolutnie z nikim w tym czasie nie spał, myślał tylko o mnie i o leczeniu. Kochaliśmy się, wydawało się, że wszystko wraca do normy. Coś mnie jednak tknęło - ponieważ zachowywał się bardzo dziwnie, gdy pytałam go ten czas poza domem - i podczas gdy spał przejrzałam jego komórkę. Wtedy wszystko wyszło na jaw. Zarzekał się, że tylko do siebie pisali i widywali się od czasu do czasu, ale umówiłam się z tą dziewczyną i okazało się, że przez te kilka tygodni cały czas ze sobą sypiali i ona nadal nie rozumie dlaczego tak nagle się ulotnił z jej życia, a przeciez dla niego chciała poświęcić swoje małżeństwo. Cóż o moralnosci tej kobiety nie będe pisać, bo zdradzając swojego męża sama wystawiła sobie świadectwo, natomiast z nią nie żyłam, wiec nie będę jej rozliczać za to co robi ze swoim życiem. Moj facet mnie natomiast przeokrutnie skrzywdził. Nie mogłam w to uwierzyć co zrobił, jak łatwo przekreślił Nas dla takiej taniej lafir...y. Dla mnie był to szok, bo zdradził mnie i oszukał mężczyzna, którego uważałam za największą miłość swojego życia i któremu bezgranicznie ufałam, właszcza jeżeli chodzi o kobiety. Po tym przepraszał mnie, mówił, że ona nic dla niego nie znaczyła, po prostu był wtedy sam poza domem, a potrzebował bliskości. Nie powiedział mi, bo nie chciał mnie ranić, wiedząc jak mocno bym to przeżyła. Cóż, mimo tego co się stało - mając na względzie tyle wspólnie spędzonych lat i moje nadal bardzo silne uczucie do niego - dałam mu jeszcze jedną szansę. Niestety choć od tego czasu minęło już prawie pół roku ja nadal nie mogę się pozbierać, wciąż rozpamiętując co się stało, jak bardzo mnie wtedy oszukał i upokorzył, zamieniając mnie na taką szm...ę. Jest ciężko, bo ja wciąż o tym myślę, wciąż rozdrapuje rany i zastanawiam się na ile jego uczucie jest szczere i prawdziwe i czy przy pierwszej lepszej okazji znów nie wymieni mnie na inny model. Zdecydowanie nie mogę po tym już wrócić do siebie, a nasz związek nie jest już taki sam, przez ten ból, który wciąż mam w sercu. Gdzieś przez przypadek znalazłam jej profil na FB, bo okazało się, że mamy wspólnego znajomego. Ta szm...A nadal jest z mężem, wyglądają na szczęśliwych, bo pewnie chłop nawet się nie domyśla, co się stało. A ja tymczasem wciąż cierpię, zastanawiając się, czy kiedykolwiek uda mi się pozklejać te wszystkie kawałki, na które rozpadło się moje serce. Nie wiem, czy jestem jeszcze w stanie walczyć o ten związek, choć on się bardzo stara... A jednak to wciąż tak bardzo boli.
13.01.2023 08:20
Zdradził mimo ze byliśmy ze sobą 7 lat normalne spokojne małżeństwo z małym dzieckiem
W domu zawsze miał wszystko
Wszytko na moijej głowie dziecko zakupy opłaty itd one domu pomagał tylko weekendami
Pracował ciagle z pacy do pracy a ja ciagle z dzieckiem. Kontak z dzieckiem słaby do tego stopnia ze traktuje go jak przeciwnika . Zdradził . Z koleżanka Ukrainką w pracy
Pol roku trwał ich romans a ja umierałam z tęsknoty za człowiekiem którego kochałam i poświęciłam dla niego wszytko
Człowiek którego obdarzyłam takim uczuciem tym jedynym
Niepowtarzalnym . Wierzyłam mu bezgranicznie.
Wybaczyłam
Przerobiłyśmy to oboje ale we mnie nadal trwa walka wracają czasem te chwile :( wraca dni gdzie go nie było wspomnienia odbijają się echem
Deperesja wraca po 4 latach … jest złe
On się stara
Ale nigdy szczerze nie rozmawiał ze mną o tym wszytkim
Skryty w sobie
Powiedział to co chciał powiedzieć . Skrzywdził mnie jak nikt inny ….
25.09.2022 04:43
Kobieta która zdradza, pokazuje, ze nie szanuje, pokazuje najdalej posunięta pogardę.
Jak niby cos takiego wypracować?
Jeśli nie ma się wiele za uszami, jest się ze spektrum 'taki jak trzeba' a ona zdradzi to mówi to o niej wystarczająco. O jej wartościach, które w danym momencie pokazały się niedostateczne. Po co marnować czas, samego siebie nie szanując? W takiej dynamice facet by przyznał, ze wart jest według samego siebie żyć z upadla kobieta. Taki objaw braku szacunku dla siebie będzie przez kobietę właśnie tak odczytany.
Ludzie się aż tak głęboko nie zmieniają.
Warto dobrze się tez nad sobą zastanowić, surowo i bez wymówek, ale to tylko w celu wyciagnięcia z tego lekcji dla siebie.
Czego chcieć od kobiety, która pokazała, ze nie jest warta zaufania?
Zdrada bardzo wiele mówi o człowieku, często to czego nie dopuszczaliśmy świadomie do siebie.
To ostateczny dowód, ze druga osoba nie jest nas warta.
02.09.2022 16:24
~facecikt ja właśnie się dowiedziałem o zdradzie która trwała 5lat,daj znać jak chcesz pogadać
08.06.2022 21:44
Raczej, nie. Sam dałem szansę na powrót. Po części i ze względu na dziecko. Na drugi dzień po powrocie usłyszałem, że za bardzo się zmieniłem. A kogo by takie wydarzenie nie zmieniło. Powiedziałem wówczas, że nie będzie już 2, 3, 4 ,... szansy. Bolsesne, i dalej boli, ale trzeba po prostu zatrzasnąć drzwi i ruszyć dalej. Nowy związek zbudować jest nie łatwo. Jak doradzają niektórzy, trzeba stać siě troszkę egoistą. Taki w zdrowym tego słowa znaczeniu. Trochę pomyśleć o sobie.
28.04.2022 20:09
Zdrada boli, boli bardzo jestem obecnie w bardzo podobnej sytuacji. Kochałem bardzo, ale zostałem ukarany, uwierzyłem że wszystko to moja wina ..... nie jestem pewny czy sobie poradzę.
28.04.2022 13:41
Też zdradzaj żyj swoim życiem ciesz się z osobą wartą Ciebie
17.12.2021 17:31
Po 18 latach małżeństwa zaczęło coś pękać...
Na pewnych etapach naszego wspólnego życia - zawsze " Ktoś " Był - przyjaciółka z którą można było pogadać -
Szukanie rozmów poza związkiem ( teraz już wiem, że były to zdrady emocjonalne, bo przecież nikt nie wysłucha lepiej i nie zrozumie niż osoba nie związana z nami emocjonalnie)
Ale niestety bolą czasem bardziej niż fizyczne
Jednak każdy taki krok - to krok do przodu - krok ku zagładzie - własnej i drugiej kochającej osoby.Chce się więcej ...żona, maż już nie wystarcza - czegoś brakuje - tej nowości, uznania w oczach innych, uczuć, porządania -
Zaczyna brakować tego, jak zaślepieni brniemy w nieznane, nowe, fascynuje i takie nasze
I tak się też stało u mnie
Maż po kilkunastu latach przypadkiem spotkał się z byłą koleżanką, z którą przez kilka tygodni spotykał się w szkole
Rozmowy o niczym przerodziły się w bardziej prywatne, potem zwierzenia, spotkania - wiedziałam o wszystkim bo nie ukrywał tego przede mną - czułam ból, zazdrość, ale nie chciałam być zazdrosną żoną, która z niczego robi problem - tym bardziej, że ona też miała męża, dzieci, dom, mówiła że jest szczęśliwa
Jednak ta fascyncja nowym jest nie do zatrzymania...teraz już jestem tego świadoma
Uczuć nie da się poskromić - chciali być razem i tak też się stało
Dwa małżeństwa w ciągu zaledwie roku zostały zniszczone, pełno bólu i cierpień dokoła - w imię miłości kochanków
Zamieszkali razem, rozwody dopełniły koniec małżeństw
Po paru miesiącach życia " Szczęśliwej " Pary mój mąż zapałał miłością do mnie, mówiąc że uczycie do tamtej to pomyłka, fascynacja seksem, nowością... Ale codzienne życie, zweryfikowało pewne rzeczy i okazało się, że nie jest tak kolorowo
Mimo zapewnień i obietnic męża, że to już koniec, że kocha, że się pomylił - trudno było mi w to wszystko uwierzyć - i po każdej z takich " Odmownych " Scen przeze mnie - wracał do niej tłumacząc się, że nie chce być sam, że boi się samotności i przynajmniej ona go kocha
Kochałam Go, tęskniłam, każdy dzień zaczynałam myślą o nim i kończyłam z nim.
Cały czas mieliśmy kontakt, czasem przyjacielski a czasem... Pełen nienawiści, wyzwisk,obarczania się winą - koszmar
Wierzyłam, że to się zmieni, że odzyskamy spokój, że dobre uczucia powrócą
Chciałam żeby wrócił, ale tak sam, z własnej inicjatywy...Abym nie czuła strachu, że odejdzie po raz drugi,że to wszystko na nowe powróci .Nie chciałam mieć poczucia, że wywalczyłam Go dla siebie, że jest ze mną bo wie co miał, bo nasze dalsze życie będzie przewidywalne, wygodne, znane, bezpieczne
Chciałam żeby był pewny swoich decyzji
Opowiadał mi o dobrych chwilach spędzonych ze swoją partnerką ale i też o tych złych
Głęboko zapadały mi w pamięć...
Teraz po trzech latach bycia osobno, prób komunikacji, powrotów na chwilę - mogę powiedzieć jedno - jest to najtrudniejsza walka jaką musimy odbyć sami z sobą
Walka ze strachem, myślami, porównywaniem się do tej( tego) drugiej, barakiem zaufania, zastanawiem się czy nie żałuje, czy nie tęskni za tą drugą...czy nie piszą, czy jak się mijają codziennie uczucia i wspólne chwile na nowo ich nie połączą - niestety u mnie siedziało by to cały czas z tyłu głowy
Starał się mnie zdobyć, przekonać, wyrażał skruchę i mówił o miłości ( ale dla mnie to było nie pojęte,jak może żyć z tamtą,a mówić że mnie kocha - to przecież tylko odwrócenie ról) Mimo iż wiem, że również swoim chłodem i tym, że wycofałam się emocjonalnie z naszego związku - przyczyniłam się do tego co się stało - trudno to wszystko złożyć do kupy.
Ale najgorsze w tym wszystkim jest to, że ten strach który paraliżował mnie od środka - sprawiał,że raniłam męża
Czynem, słowem, ciagłym wypominaniem
Schowałam uczucia głęboko aby mnie już nie zranił - i nie potrafiłam oddać mu cieplejszych uczuć, czułości mimo iż serce rwało się ku temu - rozum podpowiadał że nie
Czy dobrze zrobiłam?
Zapewne będę do końca życia się nad tym zastanawiać, Wybaczyłam mężowi, życzę im szczęścia bo każdy na to zasługuje, cieszę się, że ma obok siebie kogoś, kto obdarzył go miłością, czułością i daje mu to, czego ja w tym momencie nie potrafiłam dać
Każdy popełnił w swoim życiu błąd ale to nie powód aby umartwiać się i karać się za to do końca życia
Na dzień dzisiejszy... Cieszę się życiem, każdy dzień przynosi mi coś nowego, dobrego i staram się dobrze go przeżyć
Wierzę w lepsze jutro....
01.12.2021 21:26
Dostała drugą szanse. Po jednej przespanej nocy stwierdziła, że ja już za bardzo się zmieniłem. Dałem szansę na odbudowanie, nie tylko ze względu na dzieci. Wówczas powiedziałem, że nie będzie drugiej, trzeciej,... szansy. Lepiej zakończyć choć boli i to mocno. Cierpisz, ale tak lepiej. Zdrada to zdrada, ona nie dodaje pikanteri w związku. Ona go rujnuje.
20.07.2021 20:30