Kiedy musisz powiedzieć dziecku: NIE

1. Raz wystarczy

Musisz być zdecydowany, mówiąc „nie” po raz pierwszy, nie ma więc powodu, by powtarzać komunikat. Przybierz poważny wyraz twarzy i wyjaśnij, dlaczego dziecko nie dostaje tego, czego chce. Jeśli pierwsze „nie” nie zadziała, spróbuj czego innego, na przykład – szukając sposobu na powiedzenie „tak”.

Ustępowanie to poważny błąd. Jeśli dziecko nauczy się, że może cię zakrzyczeć i w ten sposób skłonić do zmian decyzji, będzie stale próbowało tobą manipulować.

2. Wyjaśnij

Nie wystarczy powiedzieć „nie i już”. Dzieci tego nie rozumieją i często powtarzają niepożądane zachowania, o ile nie wyjaśnisz, o co chodzi. Najbardziej skutecznym sposobem mówienia „nie” jest przedstawienie istotnych powodów, które młody człowiek może zrozumieć.

3. „Tak” może znaczyć „nie”

Dzieci bardzo często słyszą „nie”, co naturalnie budzi ich niezadowolenie. Można jednak powiedzieć „tak” mając na myśli „nie”. Jeśli na przykład twoje dziecko prosi o ciastko, możesz powiedzieć: „Tak, dostaniesz ciastko po obiedzie”, a jeśli zobaczy w sklepie upragnioną zabawkę: „Tak, jeśli właśnie to chciałbyś dostać pod choinkę”. W ten sposób dziecko zyskuje szansę, by dostać to, czego chce, ale to ty decydujesz o odpowiednim na to momencie, co uczy je kompromisów.

4. Nie krzycz

Krzyczenie na dzieci może mieć tak negatywne skutki, jak kary cielesne, prowadząc do problemów z zachowaniem i rozwojem emocjonalnym. Konsekwencje krzyczenia na dzieci przeważają nad wszelkimi tymczasowymi korzyściami wynikającymi z chwilowego ich uciszenia. Krzyk może powodować depresję i niską samoocenę. Kluczowe jest więc, by nauczyć się komunikować w spokojny, przyjazny sposób.

5. Szanuj jego prywatność

Nie wprawiaj dziecka w zakłopotanie przy innych. Złap kontakt, przejdź w ustronne miejsce i jasno wytłumacz, dlaczego mówisz „nie”. Dziecko może czuć żal, jeśli okażesz mu publicznie brak szacunku, szczególnie, jeśli ktoś będzie się z niego naśmiewał.

6. Daj alternatywę

Przedstawienie alternatywy może przekonać dziecko, że nie lekceważysz jego prośby. Na przykład mówiąc „Nie, córeczko, nie możesz teraz zjeść cukierka; może masz ochotę na jabłko?” – pokazujesz inne wyjście z sytuacji i masz możliwość wyjaśnienia, dlaczego jabłka są dla zdrowia lepsze od cukierków.

7. Nie dawaj fałszywych nadziei

Rodzice często mówią: „Nie teraz, skarbie”. Jeśli nie teraz, to kiedy? Jeżeli nie spełnisz obietnicy, dziecko może zacząć mieć problemy z zaufaniem. Wyznacz konkretny moment, w którym może się spodziewać, że życzenie zostanie spełnione, na przykład: „Nie teraz, kochanie. Kupimy ci to na urodziny”.

8. Pozwól wybrać

Wybór daje dziecku moc i uświadamia mu, że jego zdanie na dany temat jest brane pod uwagę. Nie czuje się ignorowane, jeśli może o czymś zadecydować. Możesz na przykład odmówić cukierka i zapytać, na jaki owoc w zamian ma ochotę, przypominając o tym, co jest korzystniejsze dla zdrowia.

Kupując na przykład płatki śniadaniowe wybierz kilka wariantów do zaakceptowania i pozwól dziecku podjąć ostateczną decyzję, zamiast oczekiwać, że dokona wyboru zupełnie samo. Pozwalając na wybranie czegokolwiek, dopuszczasz ryzyko złej decyzji, którą będziesz musiał zablokować, podważając w ten sposób wagę jego opinii.

9. Nie sprzeciwiaj się partnerowi

Czasem jedno z rodziców mówi „nie”, a za chwilę słyszy, że drugie odpowiada „tak”. Może to powodować konflikty w związku i budować u dziecka nawyk manipulacji. Musicie się komunikować: w końcu łatwo zapytać, czy decyzja została już podjęta.

Odmawianie nie jest łatwe. Chcesz, żeby dziecko było szczęśliwe. Znacznie łatwiej, przynajmniej w danym momencie, poddać się jego żądaniom albo nakrzyczeć. Jednak, jeśli nauczysz się komunikować ze swoim dzieckiem spokojnie i skutecznie, tratując je jako partnera w rozmowie, każda odmowa może stać się mądrą metodą wychowawczą, nie podkopując twojego autorytetu ani nie rujnując dziecięcej pewności siebie i ciekawości świata.

Bartek Kulesza