Honda HR-V. Wydanie drugie, poprawione

Samochody

29.11.2017

Pierwsza generacja Hondy HR-V w założeniu miała łączyć cechy auta typowo osobowego i terenówki. W efekcie samochód nie był ani jednym, ani drugim. Honda wyciągnęła wnioski i druga odsłona modelu o tej nazwie już niczego nie udaje – jest niedużym autem z podwyższonym nadwoziem.

Tagi: test samochodu , test Hondy

ZOBACZ TAKŻE:

Honda Civic 4D Sedan – wrażenia z pierwszej jazdy

Jednym słowem HR-V to tak modny dziś crossover. A że nie ma napędu na cztery koła? A ilu właścicieli z tego skorzysta, zapewne 90% Hond HR-V nie wyjeżdża nigdy z miasta. Trzeba przyznać, że auto sprawuje się tu bardzo dobrze. Widoczność z miejsca kierowcy dzięki wysoko umieszczonym siedzeniom jest niemal idealna. Niemal, bo dość masywne są słupki C, z pomysłowo umieszczonymi klamkami tylnej pary drzwi. Na szczęście testowy egzemplarz wyposażono w kamerę cofania, a także czujniki parkowania z przodu i z tyłu, więc zabiegi stylistów niespecjalnie przeszkadzają podczas manewrowania.

Dość oryginalnie wygląda tył samochodu, z charakterystycznymi lampami. A skoro już jesteśmy z tyłu – wycieraczka tylnej szyby jest bardzo krótka i może oczyścić tylko niewielki jej fragment. Ale, jak już pisałem wcześniej, w wersji Executive standardem jest kamera cofania. W pozostałych odmianach widoczność będzie taka sobie. Z przodu HR-V przypomina większy model CR-V, podobnie wyglądają m.in. atrapa chłodnicy i reflektory z wkomponowanymi światłami do jazdy dziennej. Także tu odmiana Executive ma przewagę nad tańszymi wersjami – standardem są w niej reflektory LED.

Wnętrze jest przestronne i wykończone materiałami wysokiej jakości. Może miejscami są to twarde tworzywa, ale spasowano je bardzo precyzyjnie. Olbrzymim atutem Hondy HR-V jest system składania siedzeń. Magic seats, bo tak nazywa je producent, w pełni zasługują na swoje miano. Po ich złożeniu uzyskujemy płaską podłogę, co pozwoli przewieźć naprawdę duże pakunki. Bagażnik, gdy podróżujemy z kompletem pasażerów ma pojemność 470 l. To doskonały wynik, HR-V zostawia rywali daleko w tyle. Coś za coś – w aucie nie znajdziemy koła zapasowego, a jedynie zestaw naprawczy.

Wyposażenie jest bogate już w wersji podstawowej, nazywanej Comfort. A odmiana Executive po prostu rozpieszcza pasażerów. W standardzie są w niej półskórzana tapicerka, dwustrefowa klimatyzacja, tempomat, nawigacja satelitarna, system Bluetooth, podgrzewane przednie fotele, składane lusterka, system keyless go, a także systemy wspomagające kierowcę – ostrzegające przed kolizją, rozpoznające znaki drogowe, ostrzegające przed zmianą pasa ruchu czy automatycznie włączające światła drogowe. O kamerze cofania i czujnikach parkowania wspomniałem już wyżej. Na liście opcji są tylko lakier metalik i fabryczne akcesoria, jak np. bagażnik dachowy, aluminiowe felgi czy nakładki na zderzaki.

Nawigacja satelitarna HR-V, podobnie jak w wielu innych autach, jest oparta w pełni na dotykowym ekranie, zrezygnowano z jednego choćby pokrętła. Niestety nie jest to zbyt wygodne. Co gorsza, nawigacja pracuje w oparciu o system Android, co oznacza, że iPhone można podłączyć tylko jako źródło dźwięku (oczywiście da się także sparować oba urządzenia przez złącze Bluetooth). Plusem jest gniazdko HDMI, które pozwala podłączyć zewnętrzne źródła.

ZOBACZ TAKŻE:

Honda Civic 4D Sedan – wrażenia z pierwszej jazdy

Wybór silników nie jest duży – Honda wyposaża swój crossover w jednostkę benzynową 1,5 litra o mocy 130 KM lub turbodiesla 1.6, który dysponuje mocą o 10 KM niższą. W testowym aucie znalazł się pierwszy z nich. Auto ma niezłe osiągi i obchodzi się oszczędnie z paliwem (w mieście trzeba ciężkiej nogi, by zużyć powyżej 8 l/100 km, w trasie bez problemu można uzyskać wyniki między 5 a 6 l/100 km). Wszystko byłoby więc w porządku, gdyby nie odgłos pracy silnika. Nawet przy dość spokojnej jeździe wyraźnie słychać go w kabinie, a powyżej 4000 obr./min staje się natarczywy. Przydałoby się więc nieco lepiej wygłuszyć kabinę.

Zawieszenie Hondy to nic skomplikowanego – z przodu kolumny MacPhersona, z tyłu belka skrętna. Ten zestaw sprawuje się zaskakująco dobrze, choć z jednym wyjątkiem. Auto bardzo nie lubi nierówności, informując o nich dość głośnym hałasem. Może to zasługa niskoprofilowych opon? Z drugiej strony – 17 cali to w dzisiejszych czasach nie tak znów wiele, a ogumienie o identycznym rozmiarze miał także niedawno testowany w naszej redakcji Suzuki SX4 S-Cross i tam problemu z komfortem nie było.

Druga generacja HR-V to odpowiedź Hondy na panujący na rynku boom na crossovery. Japońskie auto, mimo sporej konkurencji radzi sobie bardzo dobrze, bo wciąż – choć od premiery samochodu minęło już sporo czasu – na zamówiony egzemplarz trzeba czekać. Jak widać nabywcom nie przeszkadza dość wysoka cena – testowany egzemplarz kosztuje ponad 100 tys. zł. Na szczęście można HR-V kupić taniej – bazowa odmiana, 1.5 i-VTEC Comfort kosztuje 81 590 zł.