Zmiana ścieżki zawodowej w średnim wieku?

Zbieg tych dwóch wydarzeń — połowa życia i połowa kariery – wywołuje w niektórych refleksje dotyczące przyszłości i pytanie: „czy właśnie w taki sposób chcę przeżyć resztę swojego życia?”

Wpływ przełomu połowy życia na pragnienie zmiany kariery

Doświadczanie przełomu połowy życia może prowadzić do bardzo istotnych zmian w sposobie życia, funkcjonowania i myślenia. Często dochodzi do zmiany w priorytetach życiowych oraz w wyznawanych wartościach. To oczywiście pociąga za sobą konieczność konfrontacji z wykonywaną pracą. Może być tak, że przestanie ona pasować do nowego modelu życia i myślenia.

Ponieważ aktywność zawodowa zajmuje nam lwią część czasu i staje się integralnym elementem nas samych, to zaczynamy się z nią utożsamiać. Do tego stopnia, że mówimy o sobie (przestawiamy się i opisujemy siebie) w kategoriach tego, jaką funkcję/rolę pełnimy w pracy oraz przejmujemy pewne postawy i wartości, jakie się z tym wiążą.

Kiedy zatem dochodzi od istotnego przewartościowania w życiu, naturalnym jest, że pociąga to za sobą przewartościowanie w obszarze zawodowym. Nie jesteśmy w stanie utożsamiać się z czymś, co zupełnie do nas nie pasuje, jeżeli tym czymś jest praca, to rodzi się konieczność zmiany.

Myślę, że niejednokrotnie spotkałeś się z historią o utalentowanym człowieku, który porzuca 20-letnią karierę dla robienia czegoś kompletnie innego. Przykładowo prawnik, który rzuca wszystko, by stać się pisarzem. Księgowy, który postanawia otworzyć swój własny biznes. Aktywny polityk, który nagle zaczyna podróżować i zarabia na fotografowaniu. Aktor, który zaczyna prowadzić własną winiarnię itp.

Ludzie ci dochodzą do wniosku, że nie chcą spędzać drugiej połowy swojego życia na czynnościach, które już do nich „nie pasują” (bądź nigdy nie były odpowiednie, tylko nie zdawali sobie z tego sprawy). Zaczynają poszukiwać czegoś, co będzie

 wyrażało ich samych, w czym zaczną się spełniać, co będzie źródłem satysfakcji i rozwoju.

Czy trudno jest zmienić karierę w połowie życia?

Jak donoszą dane, liczba osób, które nie tylko myślą o zmianie kariery ale również głośno o niej mówią, wzrosła drastycznie w ostatnich latach. Pomimo tego niewiele z nich decyduje się na zmianę. A jeśli już się decyduje, to okazuje się, że jest to dla nich bardzo ciężkie.

Dlaczego tak się dzieje? Przyczyn jest wiele. Poczynając od trudności z przekwalifikowaniem, przez odczuwany lęk przed zmianą i utratą poczucia bezpieczeństwa, po uwikłanie w zobowiązania finansowe (np. kredyt) czy konieczność zmierzenia się z opinią rodziny. To wszystko rodzi napięcie i często blokuje decyzję.

Dodatkowym elementem, który często występuje jako trudność w związku ze zmianą kariery, jest pytanie: „co innego miałbym robić?” Okazuje się, że ludzie mogą silnie odczuwać, że chcą zmiany zawodowej, jednak niekoniecznie wiedzą, co mieliby robić w zamian. Czym nowym mieliby się zająć?

Zdarza się również tak, że mają jakieś wyobrażenie o tym, co mogliby robić i zaczynają wdrażać to w życie. Po pewnym czasie okazuje się jednak, że to im zupełnie nie odpowiada. Zderzenie rzeczywistości z wyobrażeniem bywa dla nich bolesne i rozczarowujące.

Nie popadajmy jednak w całkowity sceptycyzm. Aby dodać nieco optymizmu, warto wspomnieć, że wielu ludziom się udaje. Znajdują oni w sobie dostateczną odwagę i podejmują krok ku zmianie, która otwiera przed nimi zupełnie nowe perspektywy, możliwości i szanse. Zaczynają nowy etap kariery zawodowej, który jest spójny z ich wnętrzem.

Elżbieta Kluska
Artykuł ukazał się w serwisie

Porozmawiaj o tym na FORUM ❯