Lęk przed starością w pojedynkę

Starość to choroby

Singlom starość najczęściej kojarzy się z samotnością, niedołężnością, brakiem wsparcia i opieki ze strony bliskich. "Trzeci wiek" to przeważnie choroby i szereg zdrowotnych problemów, z którymi sami będą musieli sobie poradzić.

Utrata kondycji fizycznej i zdrowia to tylko wierzchołek góry lodowej – przerażający jest fakt, że nie będzie miał kto im pomagać w codziennym wykonywaniu obowiązków domowych.

– Nie boję się starości, ale raczej niedowładu i tego, że mogę sobie z pewnymi rzeczami nie poradzić. Boję się utraty zdrowia. We dwoje jest łatwiej iść przez życie – mówi Patryk, 45 lat.

Często samotna starość jest postrzegana przez pryzmat zaburzeń psychicznych. Co ciekawe, single sami przyznają, że długoletnie życie w osamotnieniu prowadzi do różnego rodzaju chorób. Jedna z wypowiadających się na ten temat kobiet przyznała, że jej zdaniem starsi, samotni ludzie "fiksują, są przekręceni i gadają głupoty sami do siebie". Dlatego inni się od nich odsuwają, pogłębiając to osamotnienie.

Nie ma kto zrobić zakupów

Niektórzy single, obserwując samotne starsze osoby z najbliższego otoczenia, na przykład sąsiadów, mówią, że sami nie znaleźliby motywacji i chęci do życia na ich miejscu. Uważają, że takim ludziom nie ma kto pomóc w wykonywaniu codziennych czynności. Sądzą, że takie życie jest po prostu "beznadziejne". Ich zdaniem, nie mając własnych dzieci, nie można liczyć na czyjąś bezinteresowną pomoc w wykonywaniu takich czynności jak sprzątanie, gotowanie, pranie, załatwianie wizyt u lekarza, robienie zakupów czy drobne remonty w domu.

Dlatego single podkreślają, że starają się robić wszystko, żeby jak najdłużej być sprawnymi fizycznie i umysłowo. Zależy im na tym, bo nie chcą znaleźć się w sytuacji, w której nie mając własnej rodziny, będą zależni od obcych sobie ludzi.

Głód emocjonalny

Single dostrzegają, że samotna starość wiąże się także z brakiem miłości, uwagi, akceptacji – jednym słowem – brakiem wsparcia emocjonalnego. Dla części singli najbardziej przerażająca jest wizja starości pozbawionej bliskich ludzi.

Przykładem takiego sposobu myślenia może być wypowiedź jednego z mężczyzn, którego rodzice mają siedemdziesiąt lat, co często skłania go do refleksji na temat ich śmierci i własnego osamotnienia. Nie ma rodzeństwa i wie, że zostanie w przyszłości sam i w związku z tym będzie musiał w pojedynkę stawiać czoło poważnym problemom życiowym.

– Stworzyłem sobie taką teorię, że coś, czego się można bać najbardziej, to na przykład odejście rodziców – mówi Łukasz, 42 lata. – Jak facet ma żonę albo kobieta męża i dzieci, to strata rodzica jest mniej bolesna, bo już ma się swój świat. I są sytuacje, że to wyobrażenie mnie przeraża. Nie zastanawiam się nad swoją starością, tylko nad sytuacją, w której zostanę. To rodzi we mnie frustrację i smutek – kończy Łukasz.

Inni single twierdzą, że gdy przestaną pracować zawodowo i przejdą na emeryturę, to krąg ich znajomych się zdecydowanie zmniejszy. Uważają ponadto, że przyjaciele mający własne rodziny również nie będą mieli dla nich czasu.

– Starość… na razie staram się o tym nie myśleć, bo nie chcę się dołować – zaczyna Iza, 40 lat. – Mam czasem takie myśli w święta, gdy każdy spędza czas z rodziną albo innymi bliskimi osobami, a ja nie mam z kim i zdaję sobie sprawę, że jak rodzice umrą, to będę sama – mówi.

Single, z którymi rozmawiałam stwierdzali także, że samotna starość wiąże się dla nich z poczuciem niespełnienia, pustki i porażki życiowej. W związku z tym, że singlom starość kojarzy się z niedołężnością, przeraża ich również sytuacja, w której nie będą w stanie sami sobie organizować czasu wolnego, nie będą mieli siły aby podróżować i zajmować się swoimi pasjami.

Uwaga bieda!

Chociaż większość singli, którzy brali udział w tej ankiecie, uzyskiwała ponadprzeciętne dochody, to starość stereotypowo kojarzyła im się z biedą. To ich zdaniem moment, kiedy człowiek musi utrzymywać się wyłącznie z emerytury, bo nie ma siły pracować zawodowo. W związku z tym, obawiają się, że nie będą mieli wystarczających środków na kupno lekarstw, wizyty u lekarza, podróże, hobby.

Część singli jest przeświadczona o tym, że będąc ludźmi samotnymi, nie będą mieli nikogo, kto wesprze ich materialnie, kiedy będą tego potrzebowali.

– Nie wyobrażam sobie życia w starości, zwłaszcza gdy patrzę na osoby zdecydowanie starsze. To jest przykre – stwierdza Marta, 38 lat. Wydaje mi się, że tu nie ma różnicy, czy jest się teraz singlem, czy się nim nie jest, bo życie może się tak różnie poukładać, że nawet osoba, która ma mnóstwo bliskich osób i znajomych, i męża, i dzieci, na starość może zostać sama, więc tu zupełnie nie ma reguły. Jakoś sobie będzie trzeba poradzić. Myślę, że po prostu należy się starać zabezpieczyć finansowo, tak żebym na starość była w stanie przeżyć i jakoś sobie radzić w tej sytuacji, w której jestem bądź się znajdę – mówi Marta.

W związku z tym, że większość singli odczuwa lęk przed samotną starością, to część z nich chce osiągnąć jak najlepszą sytuację materialną, aby móc zabezpieczyć się finansowo na przyszłość.

Na szczęście życie jest nieprzewidywalne i wielu z tych, którzy długo byli singlami, dziś jest w szczęśliwych związkach. A nawet jeśli nie uda się niektórym singlom poznać odpowiedniego partnera i założyć rodziny, to można przecież zadbać o dobre relacje z chrześniakami, dziećmi swojego rodzeństwa czy przyjaciół, by nie ziścił się czarny scenariusz samotnego starzenia się.

Julita Czernecka

Artykuł ukazał się w serwisie: Sympatia.pl