Największe sukcesy polska reprezentacja w piłce nożnej święciła w latach 70. i 80. XX wieku. Wtedy właśnie – na Mistrzostwach Świata w 1974 oraz 1982 roku – zajęliśmy trzecie miejsca. Warto również wspomnieć o złotym medalu igrzysk olimpijskich, który Biało-Czerwoni wywalczyli w 1972 roku. Na imprezie tej samej rangi sięgali również dwukrotnie po srebro – w 1976 oraz w 1992 roku. XXI wiek to zdecydowanie mniejsze osiągnięcia, a chyba najbardziej okazałym jest ćwierćfinał Mistrzostw Europy w 2016 roku. Dowodzona przez Adama Nawałkę reprezentacja przegrała wtedy w późniejszym mistrzem, Portugalią.
W historii występów naszej kadry nie brakuje również spotkań rozczarowujących czy poniżej oczekiwań. Oczekiwań, które zawsze w Polsce były niezwykle wygórowane, a powyższa lista sukcesów – bądźmy ze sobą szczerzy – sugeruje jedynie, że poza złotymi latami 70. i 80. ubiegłego wieku, daleko nam było to najlepszych drużyn globu. Nieco inaczej ma się sprawa z piłkarzami, którzy przewijali się przez kadrę. Tutaj nie brakowało zawodników klasowych i utalentowanych. Nie zawsze zdobywali trofea wraz z drużyną narodową, ale jako indywidualności byli w światowej czołówce.
Nasza 11-tka wszech czasów piłkarskiej reprezentacji Polski:
Najlepsza 11-tka w historii polskiej piłki nożnej
Co z tym bramkarzem?
Wybór bramkarza nie należał do najłatwiejszych, ale nie dlatego, że w historii polskiej kadry nie było wybitnych golkiperów. Wręcz przeciwnie – możemy mówić tutaj o kłopocie bogactwa. Ostatecznie postawiliśmy na Józefa Młynarczyka, który w kadrze rozegrał 42 mecze w latach 1979-1986, a więc zdobył medal na Mistrzostwach Świata w 1982 roku. W swojej karierze grał chociażby w Odrze Opole oraz Widzewie Łódź, ale również w słynnym FC Porto, którego barw bronił z powodzeniem przez kilka sezonów. Młynarczyk zachwycał refleksem oraz świetną grą na przedpolu.
Oczywiście równie dobrze mógł znaleźć się tutaj inny medalista, Jan Tomaszewski, który zasłynął między innymi tym, że „zatrzymał Anglię”. Również wśród młodszych bramkarzy można wskazać przynajmniej kilka interesujących nazwisk: Jerzy Dudek, Łukasz Fabiański, Artur Boruc czy Wojtek Szczęsny. Wszyscy na pewnym etapie swojej kariery zapewniali wysoką jakość usług dla kadry, wszyscy mieli spore osiągnięcia w piłce klubowej. Właśnie dlatego wybór bramkarza był aż tak trudny, ale wydaje się, że Młynarczyk to odpowiedni człowiek na odpowiednim miejscu.
Podporą „Orły Górskiego”
Najwięcej przedstawicieli w naszej 11-stce mają „Orły Górskiego”, czyli reprezentanci, którzy zdobyli medal podczas turnieju w 1974 roku. Nie powinno to dziwić – aż do dziś tamta kadra uważana jest za najlepszą w całej historii polskiej piłki. Przedstawicieli tej drużyny znajdziemy w związku z tym zarówno w obronie, jak i pomocy oraz ataku. Kazimierz Deyna, Jerzy Gorgoń, Antoni Szymanowski, Władysław Żmuda, Henryk Kasperczak oraz Grzegorz Lato – to przedstawiciele kadry trenera Górskiego, których zdecydowaliśmy się wybrać. Naprawdę trudno znaleźć kogokolwiek w historii reprezentacji, kto mógłby ich zastąpić. Zawodnicy klasowi i, jak na tamte czasy, świetni technicznie oraz wybiegani. Skuteczni i zgrani. Zwyczajnie najlepsi!
Oczywiście nie mogło zabraknąć również medalistów z 1982 roku. Poza wspomnianym już Młynarczykiem zdecydowaliśmy się na wskazanie dwóch innych znakomitości – Włodzimierza Smolarka, a także Zbigniewa Bońka. Obaj nie tylko wnosili do kadry niesamowitą jakość, to dodatkowo mieli pełną sukcesów karierę klubową. Smolarek rozegrał w kadrze 60 meczów, a występował chociażby w Widzewie Łódź, Eintrachcie Frankfurt, Feyenoordzie czy FC Utrecht. Boniek natomiast również był podporą Widzewa, jednak znacznie bardziej imponujące jest to, co osiągnął później – najpierw grał w słynnym Juventusie Turyn, a następnie w AS Romie. W kadrze rozegrał 80 meczów, a w XXI wieku piastował stanowisko prezesa PZPN.
Lewandowski – najlepszy napastnik świata
Jak już zostało wspomniane, w ostatnich dwóch dekadach polska reprezentacja nie odnosiła aż tak spektakularnych sukcesów. Choć kwalifikowała się do większości najważniejszych imprez, na tych nie osiągała większych sukcesów (poza wspomnianym ćwierćfinałem w 2016 roku). Nie zmienia to jednak faktu, że w XXI wieku w kadrze pojawiło się sporo znakomitości. Pierwszym naszym wyborem jest Łukasz Piszczek, który – jako prawy obrońca – zagrał w kadrze 66 meczów i zawsze trzymał wysoki poziom. Niedawno zakończył karierę reprezentacyjną, a także po 11 latach opuścił Borussię Dortmund.
No i na koniec Lewandowski, czyli w opinii wielu najlepszy obecnie środkowy napastnik na świecie. Urodzony w 1988 roku piłkarz pobił nie tylko praktycznie wszystkie możliwe rekordy Bundesligi i Bayernu Monachium, ale również śrubuje wynik w kadrze. Na moment pisania tego tekstu „Lewy” ma rozegrane 123 mecze w kadrze, w których zdobył 70 bramek! To niesamowita statystyka, która – takie można odnieść wrażenie – nie zostanie pobita jeszcze przez wiele lat. Robert to najlepszy napastnik w całej historii kadry. Szkoda tylko, że momentami brakuje mu kolegów na równie wysokim poziomie – wtedy nasza kadra miałaby szansę na osiąganie znacznie większych wyników. Warto wspomnieć jeszcze, że obecnie Lewandowski, mimo 33 lat, jest w życiowej formie, dlatego kolejne występy i bramki w kadrze są tylko kwestią czasu. Ależ to będzie wynik „Lewego”!
Michał Grzybowski
Wejdź na FORUM! ❯
Komentarze (0) / skomentuj / zobacz wszystkie