Motocyklista też (dobry) człowiek

Wariaci, idioci, samobójcy, dawcy organów – takie etykietki przypina się kierowcom motocykli. Do tego kierowcy rozwścieczeni, gdy przeciskamy się między sznurem samochodów, ludzie mieszkający blisko popularnych „tras rajdowych”, złorzeczący, gdy w środku nocy miłośnicy ścigania i pustych wydechów urządzają sobie rajdy. A jak to jest naprawdę? Prawda, jak zwykle, leży gdzieś pośrodku.

Zajrzyjmy wpierw do statystyk. W roku 2014 motocykliści uczestniczyli w 2337 wypadkach (przy ogólnej liczbie 32188 zdarzeń drogowych), zginęło 230 motocyklistów i 7 pasażerów. Z winy motocyklistów zaistniało 1020 wypadków. Najczęstszą przyczyną (aż 573 zdarzenia) było niedostosowanie prędkości. Najwięcej wypadków powodowanych było przez kierowców między 24 a 39 rokiem życia. Ułańska fantazja i łatwy dostęp do coraz szybszych motocykli tworzą mieszankę niebezpieczną, ale czy nie jest podobnie wśród kierowców samochodów? Wszak wariaci drogowi zdarzają się w każdej grupie użytkowników dróg, także wśród najbardziej bezbronnej – pieszych i rowerzystów.

Chciałoby się rzec, że statystycznie liczba zdarzeń z udziałem motocykli mieści się w średniej krajowej, uwzględniając stosunek liczby motocykli do samochodów osobowych – ok. 1 milion do 17 milionów. A jednak, trudno oprzeć się wrażeniu, że jeden wypadek motocyklowy stanowi medialny kąsek znacznie smaczniejszy, niż kilka wypadków samochodowych – do tych przywykliśmy, wszak widujemy je aż za często.

Skąd w takim razie tak negatywne postrzeganie motocyklistów? Może to potrzeba znalezienia słabszego ogniwa, na którym można wyładować swoje frustracje, kogo można obarczyć winą za liczby (jak pisaliśmy wyżej, motocykliści nie zawyżają specjalnie statystyk).

Śląska policja przeprowadziła kampanię pod hasłem „Szacunek + Zrozumienie + Rozwaga = Bezpieczeństwo”,  której celem była zmiana postrzegania nas, użytkowników jednośladów przez innych uczestników ruchu. Przeprowadzili oni ankiety badające skalę zjawiska, które ujawniły

 między innymi, że 65% badanych uznaje motocyklistów za czynnik stwarzający zagrożenie na drodze. Aż 85% badanych nie miało świadomości, że przepisy ruchu drogowego dla kierujących samochodem a motocyklem są inne – choćby głośna ostatnio sprawa przejeżdżania motocyklem między stojącymi pojazdami, co zdaniem kierowców samochodów jest łamaniem prawa, tymczasem jest to zachowanie prawem dozwolone.

Badania przeprowadzone w związku z tą akcją pokazały, że stereotypowe postrzeganie jednośladowców ma tak duża skalę i jest tak silnie zakorzenione, że zmiana tego stanu rzeczy będzie nie lada wyzwaniem. Pamiętacie pewną akcję medialną sprzed kilku lat: „Idzie wiosna - będą warzywa”? To doskonałe zobrazowanie tego, z czym musimy się zmagać.

Dlatego także sami motocykliści podejmują liczne akcje, które mają za zadanie zmienić nasz wizerunek, ale często też wypływają ze zwykłej chęci zrobienia czegoś dla innych. Stąd pomysły na takie działania, jak Motoserce (http://www.motoserce.pl), którego celem jest propagowanie idei krwiodawstwa. Kluby motocyklowe zrzeszone w organizacji podejmują się zorganizowania akcji zbiórki krwi oraz imprezy towarzyszącej na terenie swojego działania. Ktoś mógłby zapytać, po co, skoro co i rusz słyszymy o podobnych. Jednak, mimo to, krew jest nadal „towarem deficytowym” w polskich szpitalach, więc każda taka akcja jest potrzebna.

Motopozytywni (www.motopozytywni.pl) to grupa ludzi, która także za cel postawiła sobie zmianę wizerunku motocyklistów, podnosząc własną wiedzę z zakresu bezpieczeństwa w ruchu drogowym, przepisów, mechanizmów psychologicznych występujących podczas zdarzeń drogowych oraz z zakresu udzielania pomocy przedmedycznej. Być może kiedyś spotkacie ich na ulicach, jadących na motocyklu z odblaskowa kamizelką z napisem „Ratownik – motopozytywni.pl”. Koordynatorem oraz organizatorem tych działań jest Krajowe Centrum Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego.

To zaledwie dwie z całego mnóstwa akcji podejmowanych przez motocyklistów, aby postrzegano nas jako równorzędnych użytkowników dróg, bez wartościowania na lepszych, gorszych i innych. Oprócz tego w całej Polsce podejmujemy działania o zasięgu lokalnym, odwiedzamy hospicja, szpitale i domy dziecka, rozdając maluchom zabawki, organizujemy motomikołajki, moto dzień dziecka itp. Jestem przekonany, że akcje takie działają wielowymiarowo, ponieważ nie tylko zmieniają sposób, w jaki odbierani są motocykliści, ale zmieniają nas samych.

Tomek Markiewicz