Obudziłem się dzisiaj w objęciach mojej partnerki, która jeszcze spokojnie spała. Kiedy patrzyłem na jej piękną twarz i zastanawiałem się, o czym napiszę swój artykuł, nagle dotarło do mnie, że jesteśmy razem już prawie od czterech lat. „Miesiąc miodowy” dawno minął. Jednak nasz związek rozkwita, nasza więź się pogłębia, seks jest coraz lepszy – sięgamy na wyżyny, o których nawet nam się nie śniło – a nasza duchowa wspólnota pozwala nam osiągać rzeczy, których nie mogliśmy sobie wcześnie wyobrazić. Zacząłem zastanawiać się, dlaczego nasz związek jest taki, jaki jest, mimo, że wcześniej w relacjach doświadczaliśmy tej samej równi pochyłej, co większość par.
Podnieść się po wielu błędach
Jeśli z moją partnerką posiadamy jakąkolwiek wiedzę o relacjach, zdobycie jej wymagało od nas podniesienia się po wielu, wielu błędach popełnianych przez lata. Jako czterdziestoczterolatek popełniłem już chyba każdą możliwą wtopę w związku, jaką można sobie wyobrazić. W moim poprzednim małżeństwie byłem skoncentrowany na sobie, zamknięty, egoistyczny, udawałem ofiarę, w kółko narzekałem, nie doceniałem żony tak, jak na to zasługiwała, nie poświęcałem dzieciom czasu, którego potrzebowały i generalnie zachowywałem się jak kretyn. Chciałbym móc powiedzieć, że ta charakterystyka to przesada… ale niestety to nieprawda.
Ostatecznie osiągnąłem etap, na którym wiedziałem już, że powoli mnie to zabija i że nadszedł czas na zmianę. Oznaczało to decyzję o dokonaniu potężnych życiowych zmian, mimo że była to decyzja bardzo bolesna, nieprzyjemna i sprawiła, że czułem się jeszcze bardziej niepewnie. I te zmiany dotyczyły przede wszystkim mnie samego i mojego stosunku do świata.
Zmiany te doprowadziły do punktu w którym jestem dzisiaj – zupełnie inny. Z tej perspektywy mogę podzielić się nawykami, które z partnerką wyrobiliśmy sobie na drodze cierpienia i wysiłku, by zbudować tak ważną dla nas relację, jaką teraz możemy się cieszyć.
1. Codzienna wdzięczność
Pierwszą rzeczą, którą oboje robimy po przebudzeniu (niezależnie od tego, czy budzimy się razem, czy osobno), jest szczera, płynąca z serca wdzięczność za to, że się spotkaliśmy i jesteśmy razem, oraz za inne dobre rzeczy, które nas w życiu spotkały. Odkryliśmy, że to skuteczny lek na narzekanie i obwinianie.
2. Chwila ciszy i koncentracji
To kolejna rzecz do zrobienia zaraz po przebudzeniu. Nasz świat pędzi, a o naszą uwagę walczy mnóstwo rozpraszaczy, które dobijają się do naszych głów, sprawiając, że przestają one być dobrym środowiskiem rozwoju związków. Spędzamy więc kilka porannych minut, wyciszając nasze mózgi i ustalając na nowo punkt odniesienia. Pomaga nam to przygotować się do kolejnego istotnego nawyku…
3. Pełna obecność
To już poważna sprawa. Bardzo staramy się być cali dla siebie nawzajem, gdy wspólnie spędzamy czas. Nieważne, czy jemy obiad, czy słuchamy muzyki, czy bawimy się, czy spacerujemy po plaży, czy się całujemy, czy witamy, czy żegnamy, czy kochamy. Odkryliśmy, że obecność to jedyna przestrzeń, w której nasz związek może wciąż rozkwitać i pozostawać pełny życia. Wydaje się, że to stan, w którym doświadczamy prawdziwego spełnienia.
4. Autentyczność
Chcemy zawsze pokazywać sobie nawzajem nasze prawdziwe ja i mówić to, co myślimy, nie udając i nie obawiając się, że zranimy uczucia drugiej strony. Daje to nam pewność, że druga osoba nic nie ukrywa i niczego w sobie nie trzyma. To odważna, głęboka znajomość siebie nawzajem, która obejmuje mnóstwo brzydkich skaz, ale i niemożliwe do opisania piękno, które pozwala ciągle zachwycać się tym, kim dla siebie nawzajem jesteśmy.
5. Oddzielenie ego od serca
Oboje wierzymy, że to nasze serce, nie ego, jest naszą istotą. Pozwala nam to przyjąć każde związane ze związkiem cierpienie (którego, oczywiście nie da się uniknąć) i nie brać go tak bardzo do siebie. W ten sposób nasze serce nie może nigdy zostać zranione lub złamane. Każdy ból, którego doświadczamy, to reakcja naszego ego, nie prawdziwego ja. Dzięki temu konflikty zdarzają nam się rzadko, a jeśli już się pojawią, możemy je względnie łatwo rozwiązać.
6. Szacunek dla różnic między płciami
Jesteśmy bardzo świadomi różnic między nami wynikających z płci, zarówno na płaszczyźnie emocjonalnej, jak i seksualnej – związanych choćby z naszym domyślnym „seksualnym systemem operacyjnym”. Ta wiedza pozwala nam pracować nad dopasowaniem do siebie tak, by różnice te nie odbierały nam bliskości i spełnienia w związku.
7. Osobne życia
Niezależnie do tego, jak bardzo się kochamy, staramy się nie przebywać razem przez 24 godziny na dobę. Jesteśmy dla siebie wciąż interesujący głównie dlatego, że mamy sobie cały czas wiele do powiedzenia, bo nasze doświadczenia życiowe i codzienne są różne. Ja mam swoją pasję, moja partnerka ma swoje zainteresowania i chcemy możliwie najpełniej je realizować. Mamy również zasadę, że raz w roku każde z nas wyjeżdża na samotny krótki urlop – pozwala nam to złapać świeżą perspektywę i zatęsknić za sobą.
To nie cudowny lek na wszystko
Ok, przyznaję, że jest znacznie więcej niż siedem nawyków, które wdrażamy i nad którymi pracujemy w naszym związku, ale wydaje mi się, że wymieniłem te fundamentalne.
Czy wprowadzenie tych zmian naprawi każdy związek w kryzysie? Nie, nie po to zresztą są. Najlepiej byłoby zacząć praktykować te nawyki zanim kryzys się pojawi. Czy zagwarantują one, że związek będzie rozkwitał, a problemy się nie pojawią? Niekoniecznie, jednak naprawdę wierzę, że pozwalają one stworzyć osłonę przed poważnymi porażkami w relacji i zbudować mocny fundament, który sprawi, że poczucie spełnienia będzie wciąż rozkwitać między wami.
Maciek Karpiński
Wejdź na FORUM! ❯
Komentarze (0) / skomentuj / zobacz wszystkie