podsumowanie

Czego nas nauczył rok 2020? Oto odpowiedzi naszych Czytelników.

Upadek moralny - to zjawisko, o którym słyszymy od wielu lat. Według wielu ma to być jeden z głównych wyznaczników czasów, w których obecnie żyjemy. Depczemy tradycje ukształtowane przez naszych wybitnych przodków, źle wychowujemy dzieci - zamiast dyscypliny wpajamy im egoizm, demoralizujemy młodzież pozwalając jej na zbyt wczesne poznanie seksu, szkoła niczego wartościowego już nie uczy, a potężna i zachwycająca przed wiekami kultura schodzi nieodwracalnie na psy. Ale zastanówmy się przez chwilę, czy tak jest naprawdę? Czy rzeczywiście żyjemy w najmniej moralnych czasach w zapisanej historii człowieka?

Nie należy obawiać się przemian zachodzących w drugiej połowie życia, ale czerpać z nich garściami dla siebie. Zaprzeczanie im i kurczowe trzymanie się utartych schematów może wstrzymywać twój rozwój.

Czy aby na pewno to, czym się zajmuję, jest dla mnie odpowiednie…? Czy może powinienem pomyśleć o zmianie kariery? To jedno z pytań, które coraz częściej pojawia się w okresie połowy życia. Okresie, na który najczęściej przypada również okres połowy kariery.

W połowie życia możemy znaleźć się w sytuacji, gdy z jednej strony nasze dzieci opuszczają dom, z drugiej – opuszczają nas nasi rodzice. Jak radzić sobie z taką sytuacją i czego nie robić, radzi psycholog, Aleksandra Mrugalska.

Przełom połowy życia w równym stopniu dotyka kobiet jak i mężczyzn. Przemiany, jakich doświadczają w tym okresie, są niemal identyczne dla obu płci. Istnieją jednak takie aspekty, w których różnimy się znacząco.

Zjawisko kryzysu połowy życia to zagadnienie, wokół którego narastają mity, utrudniające właściwe zrozumienie procesu, przez który przechodzimy my lub nasi bliscy. Tymczasem jest to całkowicie naturalna i zwykle pozytywna zmiana w życiu, którą warto lepiej poznać i wykorzystać we własnym rozwoju.

Czym jest kryzys połowy życia i czy rzeczywiście polega na odrzuceniu wszystkich dotychczasowych wartości? Jak rozumieć przemianę człowieka w tym okresie – jako fanaberię czy nieuniknione dojrzewanie?

Czy podjęcie decyzji o jakiejś przełomowej zmianie w twoim życiu może doprowadzić do zaspokojenia uśpionych potrzeb i odnalezienia sensu życia? Nie zawsze.

Czy dojrzały człowiek, będący w tak zwanym okresie połowy życia, może poszukiwać swojej tożsamości? Przecież mówi się o tym, że tożsamość kształtuje się w adolescencji — w tak zwanym okresie buntu — który przeżywają nastolatki. Jak zatem dorosły człowiek może poszukiwać swojej tożsamości?

Zaprzeczając prawdzie i zamykając się w sobie, możesz spowodować, że utracisz sens życia.
Jest tylko jedna rzecz, która ogranicza twój potencjał: ty sam. Robisz tylko to, na co masz ochotę — to, co jest ci w danym momencie wygodne. I dlatego nie masz tego, czego pragniesz. Nie tylko ty masz ten problem.

Oto opowieść o facecie po 40., takim jak ty czy ja. O facecie, któremu z pozoru niczego nie brakowało, a jednak nie czuł się szczęśliwy. Facecie, który szukał i wreszcie znalazł – bezcenną mądrość życia, ofiarowaną mu przez starego, doświadczonego mężczyznę. To opowiadanie może zmienić coś w twoim życiu...

Wszyscy na co dzień podlegamy surowym ocenom - w pracy, w życiu osobistym, a nawet w intymnym. Spinamy się, staramy, walczymy, przepychamy i stresujemy, by jak najlepiej wypaść w oczach innych. Kierujemy się cudzymi zasadami i przyjmujemy obce wzorce, schlebiamy cudzym gustom, zapominając często o… sobie.

Czy wykorzystałem wszystkie możliwości, które podsunęło mi życie? – zastanawiasz się coraz częściej. Jeśli trudno ci dojść do jasnych wniosków, pomogę ci: przechlapałeś swoją młodość. Teraz musisz chwilę pomyśleć i odpowiedzieć sobie na pytanie: jak bardzo. Ja zapytałem o to kilku przyjaciół.

Kolejne urodziny. Czterdzieste któreś, a może i pięćdziesiąte któreś. Wszyscy składają życzenia, klepią po ramieniu, żartują, że teraz masz już z górki…Jesteś mężczyzną w średnim wieku. Dojrzałym. Doświadczonym przez życie.
Tymczasem przez duszę przewala ci się prawdziwe tsunami uczuć i wątpliwości…