Gdy twoje dziecko kończy czternaście lat, nagle orientujesz się, że praktycznie nie bierze ono udziału w rodzinnych zajęciach czy wspólnych wyjściach. Ma własne poglądy, a komunikacja z nim staje się niezwykle trudna. Przyszedł dla ciebie bardzo trudny czas – czas ojca nastolatka.
[powiazane]Nastolatek spędza swój czas z rówieśnikami albo w samotności. Nie ma dla niego nic nudniejszego niż wyjście do sklepu, wypad na lody czy dowolne inne zajęcie, które wymaga spędzania czasu z rodziną! Dużo bardziej woli zostać w domu i zrobić sobie kanapkę.
Większość dzieci w okresie dojrzewania zachowuje się podobnie. Kilkunastoletni młody człowiek wykazuje całkowity brak zainteresowania rodziną. To bardzo trudny wiek, dlatego rodzice często mają problemy ze zrozumieniem swoich dzieci — zwłaszcza, jeśli cierpliwość nie jest ich najmocniejszą stroną.
[rekmob1]
Co możesz w takiej sytuacji zrobić?
Oto kilka prostych zasad, które pozwolą ci utrzymać i wzmacniać więź ze swoim nastoletnim dzieckiem i pomóc mu przejść przez ten trudny okres w jego życiu.
-
Po pierwsze, staraj się nie ograniczać swojego syna czy córki. Charakterystyczne dla okresu dojrzewania jest to, że dziecko czuje się najlepiej, gdy nikt nie wtrąca się w jego sprawy. To oczywiście nie oznacza, że powinieneś go unikać. Twoje dziecko musi wiedzieć, że je kochasz i zawsze przyjdziesz mu z pomocą, gdy będzie tego potrzebować.
-
Nastolatki oczekują od swoich rodziców troski i szacunku. Dzieci w tym wieku są podatne na wpływ innych ludzi, dlatego musisz zachować czujność. Jeśli zauważysz coś dziwnego lub nienormalnego w zachowaniu swojego dziecka, powiedz mu o tym, wykazując się taktem i ostrożnością.
-
Możliwe, że twoje dziecko boi się opowiedzieć ci o swoich problemach, dlatego nie bądź wobec niego zbyt wymagający ani surowy.
-
Nie złość się na nastolatka. Powiedzenie prawdy wymaga wielkiej odwagi. Okaż mu cierpliwość.
-
Traktuj swoje dziecko, jak przyjaciela i zawsze zapewniaj, że je kochasz. Musi wiedzieć, że jest dla ciebie ważne.
-
Pamiętaj, że tobie również zdarza się popełniać błędy. Nie bój się do tego przyznać. Czy możesz wymagać od dziecka, żeby było wobec ciebie otwarte, jeśli ty zatajasz przed nim pewne sprawy? Powiedz mu, co ostatnio zrobiłeś źle w waszych relacjach. Wszyscy popełniamy błędy — i wszyscy jesteśmy wrażliwi na krytykę. Każdy z nas pragnie bezpieczeństwa i akceptacji. Patrząc na to z tej perspektywy, ty i twoje nastoletnie dziecko macie ze sobą wiele wspólnego.
-
Okaż wiarę w swoje dziecko, nawet, jeśli na chwilę zagubiło się w swoim życiu albo nie udało mu się sprostać twoim oczekiwaniom.
-
Spróbuj popatrzeć na świat jego oczami i zrozumieć jego sposób myślenia. Bądź zawsze gotowy z nim porozmawiać, jeśli będzie tego potrzebować i stwarzaj ku temu okazje (dobrym pomysłem jest organizowanie zajęć, w których będziecie uczestniczyć tylko we dwoje).
-
Wspólnie wykonujcie domowe obowiązki i załatwiajcie różne sprawy. Poproś dziecko o pomoc, gdy będziesz robił coś interesującego. Nastolatki chętniej otwierają się w trakcie wspólnych zajęć, albo podczas jazdy samochodem, gdy nikt z zewnątrz ich nie słyszy. Gdy twoje dziecko zacznie mówić o swoich prywatnych sprawach, okaż zainteresowanie i wystrzegaj się wszelkiej krytyki. Nie traktuj tej rozmowy jak okazji do narzekania czy moralizowania. Bądź jego przyjacielem.
[rek]
-
Zachęć dziecko, żeby puściło wodze fantazji: gdyby mogło zrobić wszystko, czego zapragnie, co chciałoby robić? Jakie są jego mocne strony? Jak sobie wyobraża siebie za kilka lat? Oczywiście, w odpowiedzi możesz usłyszeć klasyczne “Nic”. Jeśli jednak będziesz słuchał swojego dziecka i uważnie je obserwował, być może odkryjesz, jakie są jego zainteresowania. Może nie chce ci o nich powiedzieć, ponieważ boi się, że brakuje mu umiejętności albo że zbyt poważnie potraktujesz jego nową pasję.
-
Następny etap wprowadzania dziecka w dorosły świat polega na tym, aby pomóc mu w znalezieniu swojego miejsca na ziemi. Jeżeli to jest możliwe, staraj się rozwijać zainteresowania, o których ci opowiedziało.
Juliusz Strykowski
[rekmob2]