Jak strach kieruje twoim życiem?

Jest takie powiedzenie, że kiedy uczeń dojrzewa do zmiany/rozwoju, to i mistrz się wtedy znajdzie by czegoś go nauczyć. A jeśli tak się nie stanie, to żaden mistrz nie sprosta zadaniu (i żadna rada nie pomoże)...

Tak, to kobiety są chętne, aby pomagać swoim mężczyznom, tylko sęk w tym, że kiedy ktoś sam nie widzi potrzeby zmiany i/lub jej nie chce, trudno podać receptę. Bo prawdziwa pomoc w takiej sytuacji, to na tyle ciepłe, ale jednocześnie asertywne zachowanie, aby ktoś, kto potrzebuje coś u siebie zmieniać, sam to zauważył. I trudne zazwyczaj wytrzymanie takiej postawy, aby druga strona doszła do przekonania, że to ona jednak powinna wykonać jakiś krok/ruch. A to nie jest popularna rada, którą ludzie chcą usłyszeć, albo taka, którymi przepełnione są kartki poradników i strony w internecie. Inna prawdziwa "rada", to działania u podstaw, to mówienie o emocjach w rodzinach, w szkołach (czytałem niedawno o tym, jak przedszkolne dzieciaki w jakiejś eksperymentalnej placówce w Wielkiej Brytanii uczy się medytacji - fantastyczna sprawa, łapią wówczas dobre nawyki na całe życie), to walka o pełną rodzinę, o nieistniejących ojców, którzy dadzą bezpieczeństwo i wzorce i zapobiegną zagubieniu i lękom, o których stanowi artykuł. Bo tylko wychowanie w atmosferze, gdzie jest bezpiecznie i jest przyzwolenie na wyrażanie swoich emocji, tak naprawdę jest w stanie inaczej kształtować ludzi. To ani proste, ani takie, co ludzie chcą usłyszeć nie jest - najlepiej byłoby napisać: zrób to i to, a twojemu facetowi (i tobie) się polepszy...

Dziękuje... , teraz proszę powiedzieć jak mu pomóc :(