Hazard – niebezpieczna gra

Ja wpadłem w nałóg niemal od razu. Złapałem sie na haczyk już po przy pierwszej grze w pokera. To mnie wciągnęło. I mało brakowało a skończyłbym na dnie. Przegrałem masę forsy, straciłem przyjaciół, dziewczynę... Byłem na dnie. Narzeczona próbowała mi pomóc, ale chęć odegrania się zawsze zwyciężała. Dopiero, gdy ode mnie odeszła zrozumiałem że mam problem i nie moge dalej tak żyć. Niewiele brakowało a przegrałbym własne życie. Rodzina zrzuciła się dla mnie na terapię w prywatnym ośrodku. Wybrałem Wsparcie pod Koszalinem, bo widziałem o nich dobre opinie. Spędziłem tam kilka tygodni. ie był to łatwy czas. Ale najważniejszy w moim życiu. Tam zrozumiałem, że to taki sam problem jak alkoholizm czy narkomania. Dotarło do mnie, że to choroba i będe się z nia zmagał już zawsze. Ale szczerze chciałem z tym skończyć. Terapia pozwoliła mi zrozumieć samego siebie i przestałem się oszukiwać.Teraz wiem, jak sobie radzić z tą choroba. Straszna choroba, ale można z nią wygrać.

Hazard to naprawdę straszne uzależnienie, człowiek nawet nie wie kiedy zaczyna się zatracać w tym co robi. Nie jest to łatwe, ale przychodzi taki czas kiedy należy podjąć decyzję o odwyku. Ja zapisałem się do Ośrodka Wiosenna w Ściejowicach koło Krakowa. Tylko pomoc specjalistów i terapia stacjonarna przyniosła efekty. Tego właśnie potrzebowałem, nie było łatwo, ale się udało. Jestem wdzięczny i szczęśliwy, że są takie miejsca, gdzie pomagają wyjść z najtrudniejszych sytuacji życiowych.